خوشبختانه در بازار داخلی با وجود همه محدودیت‌ها همچنان میتوان چند نمونه از چنین خودروهایی را یافت تا مقایسه اجمالی آنها با هم خالی از لطف نباشد.
به گزارش سرویس اقتصادی "جام نیـوز"، این روزها توجه مردم به خودروهای اتوماتیک بسیار بیشتر از قبل شده که در کلان شهر بزرگی مثل تهران معضل ترافیک شاید یکی از دلایل آن به حساب آید چرا که مطمئنا همه ما تجربه تعویض دنده‌ها متمادی، کلاچ و نیم کلاچ گیری در چنین شرایطی را داریم تا پس از دقایقی لذت همین موضوع تبدیل به خستگی و حتی نفرت شود.
اما همواره خودروهای اتوماتیک در مقایسه با مدل‌های دستی دارای برچسب قیمت بالاتری هستند تا پیدا کردن نمونه‌های ارزان قیمت‌تر به‌طوری‌که طیف بیشتری از افراد توانایی خریداری آنها را داشته باشند کار مشکلی به نظر برسد.
خوشبختانه در بازار داخلی با وجود همه محدودیت‌ها همچنان میتوان چند نمونه از چنین خودروهایی را یافت تا مقایسه اجمالی آنها با هم خالی از لطف نباشد.
H30 کراس به عنوان جدیدترین اتومات داخلی قطعا یکی از مدل‌های مورد بحث است تا در کنار خود رنو ساندرو اتومات، لیفان X50 و برلیانس H320 را برای رقابت ببیند. همان طور که میشود متوجه شد سه خودرو از چهار خودروی مورد بحث در اصل دست پرورده دیار چشم بادامی‌ها هستند که در سال‌های گذشته با سرعت فوق العاده زیادی به بهبود مدل‌های قبلی خود دست زده و خودروهایی به مراتب بهتر نسبت به قبل را روانه بازار می‌کنند. البته در میان این شرکت‌ها، دانگ فنگ پر آوازه‌تر از دو سازنده دیگر است که محصولات آن در خود بازار چین نیز به خوبی به فروش میرسد هر چند که برلیانس و لیفان هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.
تنها خودروی اروپایی این بررسی، رنو ساندرو است که در واقع مدل هاچبک لوگان یا همان تندر خودمان به حساب می‌آید که بنا به شرایط بازاریابی سازنده با اتاق تقریبا متفاوتی نسبت به نمونه سدان به فروش میرسد. مقایسه بین این خودروها برای راحتی و شفافیت بیشتر در چند بخش مجزا انجام میشود که شامل طراحی، کابین و فضا سازی، قوای محرکه، تجهیزات و بازار فروش میشود تا در نهایت مشخص شود ارزش خرید هر یک چقدر است.
طراحی
هیچ یک از خودروهای این جمع را نمی‌توان زشت خطاب کرد، اما طبیعتا در مقوله زیبایی شناسی رویه هر یک با دیگر متفاوت است.
قطعا ساده‌ترین طراحی به ساندرو مربوط میشود که همان خطوط بدنه لوگان در جانب به اضافه برخی اصلاحات در نمای جلو و عقب از آن یک هاچ بک ساده به وجود آورده که در همان نگاه اول نیز میتوان به اقتصادی بودن آن پی برد. البته مورد منفی در خصوص ساندرو عرضه نسل اول این خودرو در بازار داخلی است که در حالی که مدت‌ها پیش نسل جدید آن در بازارهای جهانی به فروش میرسد که این موضوع خود جای سوال دارد!
H30 کراس هم طرح چندان پیچیده‌ای را به خود نمی‌بیند، اما استفاده از خطوط بیشتر و برجسته‌تر در آن باعث شده تا چهره‌ای اسپرت و خشن‌تر برای آن ایجاد شود ضمن اینکه ترفند بهره‌گیری از زه‌های تیره رنگ و بسیار بزرگ دورتا دور بدنه آن را بیشتر به مدل‌های کراس اوور کوچک نزدیک میسازد، هر چند که در اصل چنین نیست. در بخش طراحی این برلیانس H320 و لیفان X50 هستند که به واسطه کپی برداری از مدل‌های معتبر دیگر حداقل در ظاهر بیشتر به چشم می‌آیند. در همان نگاه اول شباهت H320 با مدل‌های کوچک ب‌ام‌و به خوبی مشخص است، همین موضوع درخصوص X50 و شباهت آن با مدل‌های مزدا و آلفارومئو غیر قابل انکار به نظر میرسد.
به هر صورت این سلیقه خریدار است که راغب یک طرح اصیل و ساده‌تر باشد یا خود را درگیر کپی برداری‌های هر چند با سلیقه کند.
کابین و فضاسازی
همان رویه طراحی بدنه تقریبا در مورد کابین هر یک از این چهار خودرو نیز وجود دارد به طوری که با نشستن در کابین ساندرو با فضای آشنای تندر 90 رو به رو خواهید شد هر چند که برخی بهینه سازی‌ها مانند افزودن دستگیره به درها یکی از نقاط مثبت آن به حساب می‌آید.
در H30 کراس بر خلاف ساندرو با فضایی کاملا اسپرت‌تر رو به رو هستیم که هر چند بهترین نیست، ولی به هیچ وجه سرنشینان را ناراضی نخواهد ساخت. طراحی داشبورد H320 همانند بدنه شباهت زیاد خود به ب‌ام‌و را نشان میدهد که البته این موضوع در پوشش دو رنگ بالا و پایین آن به خصوص نمایان میشود. کابین X50 نیز همانند H30 اسپرت و با رنگ مشکی یک دست است البته طراحی اسپرت‌تر آن که در نشانگرهای پشت فرمان نیز قابل مشاهده است محیطی جذاب را برای آن به وجود می‌آورد. در خصوص فضای داخل اتاق بدون هیچ شکی این H30 کراس و ساندرو هستند که دست پیش را در اختیار دارند تا دو خودروی دیگر را نتوان مدل‌های جاداری برای مسافرت‌های خارج شهری به خصوص برای خانواده‌های نسبتا پرجمعیت دانست.
قوای محرکه
هر چهار خودروی مورد بحث در این جا از پیشرانه‌های با قدرت‌های بسیار نزدیک به هم سود میبرند.
H30 کراس و رنو ساندرو دارای پیشرانه‌های 1.6 لیتری هستند که توانایی تولید قدرتی مشابه 105 اسب بخار را دارند و گشتاور تولیدی آنها نیز به ترتیب برابر با 142 و 140 نیوتن‌متر است. برلیانس H320 و لیفان X50 دارای پیشرانه‌ای 1.5 لیتری هستند که قدرت‌های تولیدی در آنها به ترتیب برابر با 103 و 102 اسب بخار است ضمن این که به ترتیب بیشترین گشتاور 138 و 133 نیوتن‌متر را در اختیار راننده قرار میدهند، اما با در نظر گرفتن وزن این خودروها برلیانس کندترین خودروی گروه خواهد بود چیزی که بسیاری از خریداران نیز از آن ابراز نارضایتی کرده‌اند، لیفان X50 نیز وضعیت چندان مناسبی نسبت به H320 ندارد تا تنها عضو گروه با جعبه دنده CVT خودروی سریعی نباشد. رقابت اصلی در مقوله شتاب گیری قطعا بین ساندرو و H30 خواهد بود که هر دو از جعبه دنده چهار سرعته اتوماتیک بهره میبرند.
هرچند بر روی کاغذ ساندرو خودروی پیروز به حساب می‌آید، اما در عمل این اختلاف نزدیک به یک ثانیه چیزی نیست که چندان محسوس باشد و طی چند مورد تست درگ انجام شده هر دو خودرو شانه به شانه یکدیگر پیش رفته‌اند.
تجهیزات و بازار فروش
در مقوله سیستم‌ها و تجهیزات رفاهی همیشه خودروهای چینی، مدل‌های پر باری به حساب می‌آیند تا در اینجا هم مورد استثنایی وجود نداشته باشند. هر سه خودروی H30 کراس، برلیانس H320 و لیفان X50 به نسبت قیمت فهرست مناسبی را در اختیار سرنشینان قرار نمی‌دهند هر چند که مدل آخری اندکی مجهزتر است. کم آپشن‌ترین خودروی جمع نیز ساندرو است که همان تجهیزات موجود در تندر 90 را میتوان در آن یافت. از نظر قیمت H30 کراس ارزان ترین عضو گروه است( حدود 45 میلیون) و به ترتیب ساندرو (49 میلیون)، برلیانس (حدود 51 میلیون) و لیفان ایکس 50 (53.6 میلیون) در رده‌های گرانتری جای می‌گیرند.
نتیجه گیری
در نهایت با توجه به موارد مطرح شده، در بازار خرید و فروش مناسب‌ترین خودرو از لحاظ افت قیمت کمتر ساندرو است ولی ظاهری ساده و آپشنی مشابه تندر 90 دارد. از لحاظ ظاهری و طراحی کابین برلیانس رتبه اول را از آن خود میکند ولی از لحاظ کیفیت ساخت و متریال داخلی متاسفانه در رتبه آخر قرار می‌گیرد . از لحاظ کیفیت ساخت در این گروه به ترتیب رنو ساندرو ، لیفان ایکس 50، اچ کراس و برلیانس قرار می‌گیرند.
در پایان باید گفت آیا از دید مشتری، زیبایی ظاهری بیشتر دارد یا کیفیت ساخت و بازار خرید و فروش؟ که در این مقوله نظرات متفاوت است.