صدای اقتصاد در یادداشتی به قلم محمدرضا نجفی منش، رییس کمیسیون تسهیل کسب و کار اتاق تهران نوشت:
ارتباط صنعت خودروسازی ایران بعد از انقلاب با خودروسازان آمریکایی قطع شد و حتی شرکت هایی که بخش هایی از آن امریکایی بود هم با ما ارتباط نداشتند. شرایط امروز صنعت خودروسازی ایران بصورتی نیست که بخواهیم درهای آن را روی کسی ببندیم. ما ظرفیت های زیادی داریم. الان یک میلیون و صدهزار خودرو تولید کردیم و برای همکاری با شرکت های خودروسازی خارجی، فرانسوی، آلمانی، آسیای شرقی و آمریکایی آماده ایم. به اصطلاح برای همه کشورهای دنیا جا داریم.
برای همکاری با خودروسازان خارجی، چه اروپایی، چه آمریکایی شرط هایی داریم که التزام طرف مقابل به این شرط ها، یکی از دلایل مهم ما در همکاری با آن هاست. ما شرط کردیم که خودروسازی خارجی به ایران بیاید و ساخت محصول را در ایران انجام دهد و از طرف دیگر، برای محصول تولید شده اش در ایران، بازار صادراتی پیدا کند. برای آمریکایی ها هم چنین شرطی وجود دارد و در اعمال این مسئله استثنایی قائل نیستیم. هر شرکت خودروسازی آمریکایی که تمایل به ایران دارد باید با ارائه مدل جدید و عمق ساخت متناسب پای کار بیاید.
خودروسازان آمریکایی گفته بودند که اگر شرایط فراهم باشد، پای میز مذاکره خواهند آمد. همین الان درباره دیگر کشورها هم همه چیز در حد مذاکره است و هنوز کار به قرارداد منتهی نشده است. رسیدن به نگارش قراداد و امضای آن از جانب خودروسازان طرفین مستلزم گذشت زمان است. حتی اگر این زمان هم بگذرد و قراداد هم امضا شود، سه یا چهار سال طول می کشد تا چرخ خودروی آمریکایی یا هر کشور دیگری به خیابان های ایران برسد.
من در حال حاضر نمی توانم پیش بینی کنم که چگونه ارتباطی بین شرکت های خودروسازی ما و امریکایی ها برقرار خواهد شد. فقط می توانم در مورد شرط هایی که صنعت خودروسازی ایران برای همکاری با دیگر کشور ها از جمله ایالات متحده آمریکا دارد صحبت کنم. من می گویم که ما چنین شرط هایی داریم. از سوی دیگر اگر بخواهیم برمبنای شرایط حال حاضر که ممکن است تغییر کند، پیش بینی یا پیش گویی کنیم، دچار خیال پردازی شدیم به این دلیل که نیاز به زمان بیشتری برای ثبات شرایط داریم و برای پیش گویی کردن زود است. ما باید صبر کنیم و ببیینیم برجام به چه سرانجامی می رسد. چقدر راه برای صنایع ما باز خواهد شد. ما باید با در نظر گرفتن واقعیات پیش بینی کنیم.
چیزی که به آن معتقدم این است که ما در صنعت خودروسازی محدود به هیچ شرکت یا کشور خاص نخواهیم شد. هر شرکت خودروساز خارجی که برای همکاری با شرکت های ما اعلام آمادگی کند و شرایط ما را بپذیرد، و نفع مالی شرکت های خودروسازی ما و صنعت ما در آن باشد، ما برایش فرش قرمز پهن می کنیم. چه آمریکایی، چه اروپایی و چه کشورهای دیگر.