در سال 2016، سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا قوانینی را به پالایش گران نفت ابلاغ کرد که بر اساس آن باید مقدار 18 میلیارد و 100 میلیون گالن اتانول را به کل بنزینی که سالیانه تولید می‌کنند بیافزایند. این مقدار معادل افزایش 11 درصدی میزان اتانول در خودروهای بنزینی نسبت به سال 2014 بود. یکی از مدیران سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا که نقش اساسی در تبیین این قانون داشت این حرکت را "یک موفقیت بزرگ در تاریخ آمریکا" به حساب آورد به این دلیل که به باور او، میزان آلاینده‌های کربنی کاهش یافته و باعث ایجاد اشتغال در آمریکا می‌شود.
تمامی خودروهایی که امروزه ساخته و به فروش می‌رسند، قادر به سوزانده بنزینی با کمی بیش از 10 درصد اتانول در آن هستند به طوری که هیچ آسیبی به سیستم پیشرانه و داخلی آن‌ها وارد نشد. دسته دیگری ار خودروها هم در آمریکا هستند که به "فلکس فیول" (Flex Fuel) معروف هستند. این خودروها قادر به استفاده از سوخت‌هایی هستند که تا بیش از 85 درصد اتانول در آن‌ها وجود دارد. درپوش باک بنزین این خودروها زرد رنگ است و بر روی آن‌ها نوشته شده که سایر سوخت‌ها ممکن است به این خودروها آسیب می‌زنند.
اما مشکل سوخت‌های فلکس و خودروهای فلکس فیول هزینه زیاد آن‌ها و انرژی کمتری است که نسبت به سوخت بنزینی دارند به گونه‌ای که حتی کسانی که خودرو فلکس فیول خریداری کردند معمولا سوخت بنزینی درون باک خودروهایشان میریزند. اما شرکت‌ها امروزه به دلیل درخواست زیاد، مجبور به اضافه کردن بیش از 10 درصد اتانول به سوخت‌ها هستند.
اما حامیان این طرح درخواست دارند تا رفته رفته میزان اتانول در سوخت‌ها افزایش پیدا کند و این رقم به 15 درصد برسند و دلیل آن هم کاهش آلایندگی‌های کربنی است.
اما دیدگاه خودروسازان متفاوت است. تقریبا تمامی خودروهای سال 2001 به قبل قادر به کار با سوختی که بیش از 10 درصد اتانول دارند، نیستند و در صورت مصرف به سیستم موتور و سوختی آن‌ها آسیب می‌رسد. همچنین خودروسازان ادعا می‌کنند که خودروهای تولید شده از سال 2001 به بعد، نمی‌توانند سوخت‌هایی که دارای 15 درصد اتانول هستند را مصرف کنند و آن‌ها به خودروهایشان ضرر می‌رسانند.
به همین علت بسیاری از خودروسازان با اضافه شدن میزان اتانول به کار رفته در بنزین‌ها مخالف هستند. در میان خودروهای تولید شده در سال‌های 2001 تا 2011، فقط خودروهای فلکس فیول و پورشه قادر به کارکردن با سوخت‌های دارای 15 درصد اتانول (E15) هستند. اما از سال 2011 به بعد، خودروسازان شروع به وفق دادن خودشان با شرایط جدید کردند اما به کُندی. برای مثال کرایسلر سرانجام در سال 2016 خودروهای مناسب برای سوخت‌های E15 تولید کرد و این در حالی است که هشدار داده بود که محصولات 2015 این شرکت قادر به کار کردن با این سوخت‌ها نیستند. همچنین نیسان ایکس تریل 2016 هم می‌تواند با سوخت‌های E15 کار کند اما در دفترچه راهنمای خودرو ذکر شده که هر گونه آسیب ناشی از مصرف این سوخت به خودرو به هیچ عنوان شامل گارانتی نمیشود.
به نظر می‌رسد که خودروسازان و مصرف کنندگان تمایل زیادی به مصرف الکل و حتی سوخت‌های E15 به جای بنزین ندارد، تا زمانی که قیمت سوخت همچنان پایین است. اما اگر قیمت بنزین افزایش پیدا کند شاید آن‌ها هم روی به مصرف سوخت‌های فلکس و E15 بیاورند.