مهندسان دانشگاه میشیگان، ساخت شهری مجازی برای آزمایش خودروهای بدون سرنشین را آغاز کردند. دلیل انجام چنین کاری شبیه سازی شهرهای واقعی با ترافیکی سنگین برای نسل دوم خودروهای بدون سرنشین (احتمالا تمام خودکار) می‌باشد. علاوه بر بزرگراهی با چهار لاین، این مرکز دارای خیابان های تک لاین، علائم رانندگی، چراغ راهنمایی، چهار راه، موانع ساختمانی، دور برگردان، خط آهن، مراکز تعمیر و حتی عابرین پیاده نیز می‌باشد.
ادوین اولسون (Edwin Olson)، یکی از محققان این طرح، می‌گوید: "ما می‌توانیم به صورت مجازی و از طریق کد نویسی، علائم ترافیکی گمراه کننده ارسال کرده و یا حتی عابرین پیاده را در زمانی اشتباه وارد یک چهار راه کنیم". در کل هدف از این کار، ساخت محیطی است که تمامی وسایل نقلیه در حال حرکت، با یا بدون راننده، به یک شبکه متصل بوده و دائما با یکدیگر در ارتباط باشند.