مقالات خودرو : بررسی و مقایسه : فسیل بنز! (ویدئو)

فسیل بنز!

ماشین های کلاسیکی نظیر بنز 21/80 Prinz Heinrich از جمله معدود ماشین هایی بوده اند که بین سال های 1907 و 1911 برای مسابقات اتومبیلرانی با مسافت طولانی مورد استفاده قرار می گرفتند. به گفته کمپانی مرسدس بنز، این نوع خودروها با شماره بدنه 38 در حقیقت جزء اصیل ترین ماشین ها بوده اند و امروز به عنوان عتیقه در موزه ماشین این شرکت نگهداری می شوند.

برای روشن کردن این خودروی مسابقه ای چند مرحله متوالی وجود دارد که معمولاً توسط دو نفر قابل انجام است. گام اول، برداشتن کاپوت موتور و ریختن سوخت هکتان در آن است. در ادامه که در واقع سخت ترین مرحله است، یکی از دو نفر با در دست گرفتن تنظیمات فرمان پاها را بر روی پدال ها قرار می دهد و نفر دیگر مقابل ماشین می نشیند و با استفاده از یک اهرم مخصوص، موتور را به گردش در می آورد. تجربه نشان داده است که تقریباً پس از چهار بار تلاش موتور باید روشن شود. موتور این بنز قدیمی با داشتن یک موتور 4 سیلندر می تواند به اندازه 80 اسب بخار نیرو تولید کند.

این بنز کهنه کار به قدری با کیفیت و خوب طراحی شده است که با فرد رغبت نمی کند پا در داخل کابین 103 ساله بسیار تمیز آن بگذارد. سوار شدن به قسمت عقب خودرو علاوه بر آمادگی جسمانی فرد، به بدن با انعطاف پذیری بالایی نیاز دارد. هنگامی که در این بنز نشسته اید گویی به یک قرن عقب تر برگشته اید و حس کلاسیک بودن آن کاملاً محسوس است. گذشته از همه این ها، رانندگی در یک بعدازظهر دلپذیر آن هم در فلوریدا است که تجربه آن هرگز از یادتان نخواهد رفت.

پیاده شدن از این کلاسیک کهنسال نیز چندان ساده نیست. به محض این که راننده شروع به کار کردن با پدال های گاز و کلاچ می کند، انگار که یکی از عقب در تلاش است تا ماشین را به سمت جلو هل دهد. البته هنگامی که این بنز سرعت می گیرد، چیزی جز هیجان و شگفتی نخواهد بود؛ زیرا این ماشین به قدری شتاب می گیرد که بر روی صندلی میخکوب می شوید. هنگامی که ماشین به اندازه کافی سرعت گرفته است، می توانید از وزش بادی که به صورت شما می خورد نهایت لذت را ببرید و هم چنین شاهد تعجب و حیرت افراد سواره و پیاده در خیابان باشید که لذت سواری شما را دوچندان می کنند.

یکی از ملزومات خودروهای Prinz Heinrich این بوده است که آن ها باید اساساً برای چهار سرنشین تولید شوند، که البته این مسئله در گذر زمان حل شده بود و بعدها ظرفیت سرنشین و حتی جای پای سرنشینان تا حد قابل قبولی افزایش پیدا کرد. جالب است بدانید که در گذشته بیش تر فضای نشستن سرنشینان این خودرو را لاستیک زاپاس اشغال می کرد که این موضوع در نوع خود نقطه ضعف این ماشین های مسابقه ای به شمار می رفت.

بر اساس نتایج تست رانندگی این بنز کلاسیک، این خودرو در حین حرکت تکان های زیادی می خورد که علت اصلی آن را می توان به سیستم تعلیق فنری و بسیار نرم این اثر تاریخی، فاصله زیاد بین دو محور آن، و صندلی سرنشین عقب که دقیقاً بر روی اکسل عقب قرار گرفته است نسبت داد. گفتنی است، اگرچه سرعت این ماشین به رقمی نزدیک به 64 کیلومتر بر ساعت رسیده است، اما بنا به گفته کارشناسان، این میزان سرعت در عمل از سرعت های سه رقمی بیش تر به نظر می رسید. البته ناگفته نماند که یک قرن پیش، رسیدن به چنین سرعت هایی در نوع خود بسیار شگفت انگیز بوده است. هم چنین، سیستم ترمز این بنز کهنسال برخلاف ماشین های امروزی بر روی چرخ های عقب پیاده شده است.

بنز 21/80 Prinz Heinrich در لباس سبز تیره و مزین به نشانه های مختلف، اکنون جزء افتخارات کمپانی مرسدس بنز به شمار می رود. دماغه یکی از بخش های حرفه ای این خودرو به شمار می رود که به ویژگی آیرودینامیک و کنترل جریان هوا از روبرو و ورود آن به رادیاتور ماشین کمک شایانی می کند. این ماشین مسابقه ای اتاق ساده ای دارد و در کنار فرمان آن سه صفحه آمپر در یک داشبورد چوبی تعبیه شده است که هر کدام وظیفه مشخصی بر عهده دارند. در فیلم (دانلود) زیر، چگونگی روشن شدن این خودرو را تماشا نمائید.

/uploads/Final-Benz.flv

آیا به نظر شما ماشین های امروزی پس از 100 سال عمر خواهند توانست به این شکل سر پا بایستند؟