معنای کلی هر دو عبارت AWD و 4WD این است که قدرت حاصل از موتور به چهار چرخ خودرو منتقل می شود و اتومبیل به حرکت در می آید. آیا تابه حال به تفاوت مکانیسم عملکرد آن ها اندیشیده اید؟ چرا در برخی از خودروها از عبارت AWD و در برخی دیگر از عبارت 4WD استفاده می شود؟ اگر مفهوم هر دو کلمه یکسان است، چرا از دو عبارت متفاوت برای بیان آن ها استفاده می شود؟
به طورکلی، خودروهای دارای چهار چرخ محرک، طبقه بندی خاصی دارند و هر یک با علامت اختصاری یا عبارت خاص خود شناخته می شوند. باوجود یکسان بودن مفهوم عبارت های AWD و 4WD، باید گفت که خودروهای AWD و 4WD کاملاً با هم فرق دارند. در این مقاله به اختصار به بررسی انواع طبقه بندی خودروهای چهار چرخ محرک پرداخته شده است.
مدل چهار چرخ محرک موقت (Part Time Four Wheel Drive - 4WD)
در خودروهای مجهز به این سیستم، فقط چرخ های عقب متحرک هستند. چهار چرخ خودرو زمانی فعال می شود که راننده، این حالت را انتخاب نماید. چنین خودروهایی، دیفرانسیل مرکزی ندارند؛ ازاین رو هنگامی که حالت چهار چرخ فعال می شود، محورهای جلو و عقب به یکدیگر قفل می شوند و گردش آن ها با سرعت یکسان است. البته این موضوع در هنگام پیچیدن در سطوح با اصطکاک بالا، مشکلات زیادی را به همراه دارد. به همین دلیل همواره توصیه شده است که رانندگان فقط در هنگام رانندگی در مسیرهای خارج از جاده، از این تغییر حالت به حالت چهار چرخ محرک استفاده کنند. یادآوری می شود که فعال کردن دائمی سیستم چهار چرخ محرک، به خودرو آسیب می رساند. این سیستم در خودروهایی نظیر مدل های شاسی بلند سوزوکی ویتارا موجود است.
مدل چهار چرخ محرک دائم (Full Time Four Wheel Drive - 4WD)
این سیستم، نوع پیشرفته تر سیستم بالایی است؛ زیرا قدرت موتور همواره در حال انتقال به چهار چرخ خودرو است. خودروهای مجهز به این سیستم، از یک دیفرانسیل مرکزی برخوردار هستند که امکان چرخش چرخ های جلو و عقب را با سرعت های متفاوت فراهم می آورد. ازاین رو، استفاده از حالت چهار چرخ در جاده، آسیبی به خودرو وارد نمی کند. در این سیستم، به دلیل استفاده از دو چرخ مضاعف برای حرکت، کشش خودرو نیز بسیار افزایش یافته و کنترل آن بهتر است. این سیستم در خودروهایی نظیر رنج رور موجود است.
مدل تمام چرخ متحرک (All Wheel Drive - AWD)
عملکرد این سیستم بسیار مشابه عملکرد سیستم چهار چرخ محرک دائم است؛ یعنی نیرو به طور دائم به چهار چرخ منتقل می شود. اما تفاوت عمده در این است که در این سیستم نیرویی که به هر چرخ منتقل می شود به طور الکترونیکی تحت کنترل است. بر خلاف سیستم قبلی که مخصوص حرکت خودرو به ویژه خودروهای شاسی بلند در مسیرهای ناهموار و خارج از جاده است، این سیستم مخصوص حرکت خودروها در جاده است. مکانیسم عمل این سیستم به گونه ای است که می تواند نیروی وارد بر هر چهار چرخ را تنظیم کند. این موضوع باعث می شود تا تسلط روی کنترل خودرو در جاده به ویژه در پیچ ها افزایش یابد. این سیستم معمولاً روی خودروهای اسپرت و سوپراسپرت وجود دارد که از این میان می توان به آئودی R-8 اشاره کرد.
در خاتمه امیدواریم به پاسخ سؤالاتی که در ابتدای این مقاله عنوان شده بود، رسیده باشید. یادآوری می گردد، 1Car از دریافت نظرات، انتقادات، و پیشنهادات شما در پیشبرد هر چه بهتر اهداف و چشم اندازهای این سایت استقبال می کند. با ما همراه باشید.