هر ساله شرکت تایرسازی "میشلن" زبده ترین و باهوش ترین افراد خود را گرد هم می‌آورد و آن ها طی یک کنفرانس و سه روزه جدیدترین طرح‌ها و پیشنهادات خود را ارائه می‌دهند. امسال یکی از شگفت انگیز ترین طرح‌های تایر سواری‌ها توسط محققان این شرکت ارائه شد. این تایرها از روش پرینت سه بعدی ساخته شده و مهم ترین ویژگی آنها قابل بازیافت بودن، دوست دار محیط زیست و بدون هوا بودن آنها است. 80 درصد جنس این تایرها از مواد قابل بازیافت مانند چوب، کاه و چغندر است.
تایرهای آینده چگونه خواهند بود؟
چرا این طرح پیشنهاد شد؟
سالانه، 246 میلیون تایر فرسوده در آمریکا از خودروها به جا می‌ماند. دلیل این که شرکت میشلن سالانه 800 میلیون دلار را صرف تحقیقات در این زمینه به منظور ساخت تایرهای تجدید پذیر میکند این است که تایرسازی با به وجود آمدن تایرهای جدید، تبدیل به یک کسب و کار کثیف شده است و برای محیط زیست بسیار مضر است. حال آنها به این فکر افتاده اند که چگونه این حجم از زباله‌های مضر را از بین ببرند.
تایرها از چه عناصری تشکیل شده‌اند؟
19 درصد لاستیک طبیعی
38 درصد لاستیک مصنوعی (شامل بوتادی‌ان، استایرن و لاستیک بوتیل)، به منطور جلوگیری از آسیب دیدگی در برابر اوزون و اکسیژن
4 درصد پلیمر مصنوعی (برای افزایش مقاومت)
12 درصد سیم (برای افزایش مقاومت)
26 درصد مواد پر کننده
این تایرها چگونه بازیافت می‌شوند؟
26 درصد تبدیل به مواد پرکننده بین دانه‌های آسفالت تبدیل می‌شوند.
11 درصد به مراکز دفن زباله می‌روند.
7 درصد از آنها کنده می‌شوند و بر روی زمین می‌مانند.
7 درصد از آنها تبدیل به پوشش کف زمین‌های بازی می‌شوند.
49 درصد هم به عنوان سوخت استفاده می‌شوند. جالب است بدانید لاستیک انرژی بیشتری نسبت به ذغال سنگ دارد اما به نسبت آلایندگی بسیار بیشتری هم دارد.