در سال‌های اخیر بسیاری از خودروهای مدرن روز در تست گوزن دچار چالش شده و برخی از آنها از جمله تویوتا هایلوکس تا مرز واژگونی پیش رفته‌اند! اما آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید که چرا این اتفاق برای خودروهای جدید می‌افتد؟
حتما در جریان هستید که تست گوزن (moose test) با هدف ارزیابی هندلینگ و میزان فرمان‌پذیری خودرو در تغییر مسیرهای ناگهانی طراحی شده و همانطور که از نامش قابل حدس است، حضور غیرمنتظره حیوانی مثل گوزن در مقابل خودرو شبیه‌سازی می‌شود. به همین خاطر مسیر این تست مارپیچ بوده و ساختاری مشابه با حرف S انگلیسی دارد.
در برخی تست‌ها، آزمون با سرنشینان کامل و با صندوقی پر از لوازم برگزار می‌شود تا بدترین سناریو شبیه‌سازی گردد. در اکثر این تست‌ها خودروها با سرعتی بین ۶۴ الی ۸۰ کیلومتر رانده می‌شوند و سرنشینان نیروی G زیادی را تحمل می‌کنند.
موفقیت در تست گوزن به فاکتورهای متعددی بستگی دارد و بهره‌مندی از آخرین تکنولوژی‌ها ضامن موفقیت در آن نیست. توزیع و انتقال وزن یکی از مهم‌ترین فاکتورها به شمار می‌رود. برای مثال در مورد تویوتا هایلوکس باید گفت سیستم تعلیق این پیکاپ ژاپنی بیش از حد نرم است و وزن به راحتی از یک سمت به سمت دیگر منتقل می‌شود. این امر هم حرکت گهواره‌ای بیش از حد در پیچ‌ها و تغییر مسیرهای ناگهانی را به دنبال دارد.
تویوتا RAV4 و جیپ گرند چروکی هم از مشکلی مشابه رنج می‌برند، به‌ویژه شاسی‌بلند آمریکایی که به خاطر فشار شدید جانبی، در تست گوزن تایر آن ترکید! اما در مورد مدلی مثل پورشه ماکان، دخالت بیش از حد سیستم‌های الکترونیکی مانع از دستیابی به رکوردی بهتر می‌شود.
فاکتور توزیع وزن در فولکس واگن پاسات GTE و اشکودا سوپرب نیز بیشتر به چشم می‌آید. در این دو خودرو، باتری‌های نصب شده در عقب برهم‌زننده تعادل هستند. چنانچه پیگیر نتایج تست گوزن باشید، حتما می‌دانید که ب‌ام‌و M4 Competition هم نتوانسته در این تست رکورد قابل قبولی را ثبت کند. این مدل آلمانی طوری طراحی شده که انجام حرکت دریفت با آن آسان باشد، به همین خاطر قسمت عقب آن براحتی انحراف پیدا می‌کند که آن هم باعث خروج از مسیر مارپیچ تست گوزن در سرعت‌های بالا می‌شود.
علاوه‌بر مواردی که برشمردیم، نشریه km77 به عنوان یکی از مراجع برگزارکننده تست گوزن، چندی پیش اعلام کرد رویه آسفالت مسیر خود را تعویض نموده و میزان چسبندگی آن در سطحی پایین‌تر از مسیر قبلی قرار دارد.