اتومبیل‌های الکتریکی آینده صنعت خودروسازی را تشکیل میدهند و تاکنون اروپاییان به‌خوبی از آن‌ها استقبال کرده‌اند. با این حال فروش خودروهای الکتریکی در قاره سبز خوش‌بینانه نیست. فاصله بین شهرها در اروپای غربی کم است و هزاران جایگاه شارژ در نقاط مختلف کشورهای پیشرفته اروپایی قرار دارد، اما هنوز مشتریان تمایل زیادی به خرید خودروهای الکتریکی ندارند. به‌نظر می‌رسد علت اصلی این عدم تمایل، نگرانی از طول عمر باتری خودروهای برقی است.
نخستین خودروهای برقی تولید انبوه در میانه دهه دوم قرن بیست‌و‌یکم میلادی ظاهر شدند. این خودروها اکنون به میانه عمر خود رسیده‌اند، زمانی که به تعویض کامل پکیج باتری‌ها نیاز دارند. بنابر اظهارات شرکت‌های کارشناسی خودرو در بریتانیا، طول عمر باتری در اکثر خودروهای الکتریکی هشت سال است و بسیاری از آن‌ها حتی زودتر از هشت سال با مشکل پایان دوره عمر پکیج باتری‌ها روبه‌رو می‌شوند.
طول عمر باتری کمتر از 70 درصد = مرگ!
خرید پکیج باتری همواره قیمت گزافی برای مصرف‌کنندگان دارد و به همین دلیل اکثر خودروهای الکتریکی موجود در اروپا تحت قالب ناوگان‌های حمل‌ونقل عمومی فعالیت می‌کنند. بنابر تخمین‌های مؤسسه Silver Power Systems، ده درصد تغییر در سلامت باتری به‌معنای ایجاد تحولات عمده در وضعیت ناوگان است. بنابر اطلاعات دریافتی از برنامه‌های پایش سلامت باتری خودرو، کاهش میزان ذخیره انرژی به 80 درصد نشان‌دهنده پایان دوره طول عمر باتری است. بنابراین هنگامی که خودروهای فعال در یک ناوگان 10 درصد انرژی قابل ذخیره‌سازی خود را از دست بدهند، باتری آن‌ها به نیمه عمر خود رسیده است.
با این حال بنابر گفته‌های «لیام میفسود»، کارشناس مؤسسه SPS طول عمر باتری به میزان و نحوه استفاده فرد از خودرو ارتباط دارد. خودروهای شخصی برای مدت طولانی‌تری مورد استفاده کاربران هستند و بنابراین فرد، ذخیره‌سازی 80 درصدی را به‌عنوان پایان عمر باتری در نظر نمی‌گیرد. اگر مشتریان شخصی از خودروی برقی خود برای رانندگی در مسافت‌های طولانی استفاده نکنند، ظرفیت ذخیره انرژی 80 درصدی برای آن‌ها کافی خواهد بود. با این حال هنگامی که ظرفیت ذخیره‌سازی باتری به 70 درصد کاهش می‌یابد، روند تحلیل آن به شکل چشم‌گیری سرعت می‌گیرد و طی مدت کوتاهی باتری قابلیت اصلی خود را از دست خواهد داد.
مؤسسه SPS در طول دوره تحقیق خود، طول عمر باتری را در 6300 خودرو برقی از 24 مدل مختلف بررسی کرده است. برخی از این خودروها در ناوگان‌های تجاری فعالیت داشتند، در حالی که سایر آن‌ها به‌صورت خودرو شخصی مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
بررسی موردی خودروهای الکتریکی کارکرده
بنابر تحلیل‌های این مؤسسه، میزان تخریب باتری در دوره زمانی شش‌و‌نیم‌ساله 13.5 درصد است. با این حال برخی خودروها وضعیت بدتری دارند. برای مثال یک بی ام و i3 مدل 2017 در طول سه سال 16 درصد از ظرفیت باتری خود را از دست داده است. در نمونه‌ای دیگر، یک نیسان لیف مدل 2014 طی شش سال 23 درصد از ظرفیت باتری خود را از دست داده بود. تسلا مدل S نسخه 2015 نیز با 10 درصد کاهش طول عمر باتری در بازه زمانی شش‌ساله مواجه شده است.
وب‌سایت بریتانیایی اتوکار نتایج این تحقیق را با داده‌های بازار در بخش خودروهای کارکرده الکتریکی مقایسه کرد. برای مثال یک نیسان لیف مدل 2012 با کارکرد 102000 مایل (163 هزار کیلومتر)، چهار درجه از 12 درجه ظرفیت باتری خود را از دست داده بود. این مسئله به این معنی است که پکیج باتری‌های این خودرو 30 درصد از قابلیت ذخیره‌سازی خود را از دست داده‌اند. برد واقعی رانندگی این خودرو در این شرایط به 50 مایل (80 کیلومتر) کاهش یافته بود که رقم ناچیزی برای استفاده روزمره از یک خودرو محسوب می‌شود و عملاً کارایی لازم را ندارد، مگر آنکه استفاده شما در حد خریدهای محلی باشد!