با اینکه پورشه 918Spyder قبلاً ما را به هیجان آورده است ولی همه شواهد نشان میدهند فراری لافراری آینده همچون یک شعر ناب ایتالیایی ما را از جا خواهد پراند. بینابین این دو خودروی مهیج، یک خودروی مافوق تصور انگلیسی قرار دارد که بیشتر به اسم مکلارن P1 شناخته میشود. مکلارن P1 خودروی مهیجی است که در پویایی و چالاکی دست پورشه را از پشت میبندد ولی مهندسین پورشه 918 مصرف فوقالعاده کم و سرعت بسیار بالای این خودرو که با مصرف و سرعت Big Mac برابری میکند را یک معجزه میدانند. هر دو این خودروها حدود یک میلیون دلار میارزند (پورشه 918، 845000 دلار و مکلارنP1 حدود 1.15 میلیون دلار). افرادی هم هستند که بدون نشستن داخل خودروهای تک نفره و رو باز فرمول یک، رانندگی با آن ها را در خیابان تجربه کنند. بعداً درباره حس رانندگی صحبت خواهیم کرد ولی قبل از آن در این باره صحبت خواهیم کرد که این مدل از مکلارن چه چیزهایی در اختیار راننده قرار میدهد.
مکلارن P1 هم مانند مکلارن MP4-12C یک موتور هیبریدی (بنزینی- الکتریکی) دارد. بدنه آن هم از کامپوزیت آلومینیوم-کربن ساخته شده است. مکلارن P1 از یک موتور هشت سیلندر خورجینی 3.8 لیتریM838T مجهز به توربوشارژر دوگانه استفاده میکند که توسط Ricardo ساخته شده است. به همین خاطر است که این خودرو این قدر متفاوت است و عملکرد بهتری دارد. وزن مکلارن خالی 1395 کیلوگرم است که از وزن فراری 458 Italia که 570 اسب بخار قدرت دارد زیاد بالاتر نیست. 204 کیلوگرم از این وزن به موتور الکتریکی و باتری لیتیوم-یونی و سایر تجهیزات الکترونیکی مربوط میشود.
موتور قدرتمند این خودرو، 727 اسببخار قدرت و حدود 720 نیوتن متر گشتاور تولید میکند، صد البته که هردوی این عددها به اندازه کافی هیجانآور هستند. علاوه بر این، یک باتری لیتیوم-یونی 4.4 کیلوواتی هم باعث میشود موتور الکتریکی 176 اسب بخار نیرو و 260 نیوتن متر گشتاور بیشتر تولید کند. در حالتی که موتور فقط با برق کار میکند، میتواند خودرو را حداکثر 12 کیلومتر جلو ببرد. وقتی موتور الکتریکی در کنار موتور درونسوز کار بکند، 903 اسب بخار نیرو تولید میشود. این میزان نیرو یک سیستم بازیافت انرژی جنبشی دارد که توسط دکمه قرمز (IPAS) که روی غربیلک فرمان قرار دارد، فعال میشود. IPAS به معنای سیستم کمکی تأمین فوری نیرو است که با استفاده از تمام نیروی الکتریکی، واقعاً آنچه ادعا میکند را انجام میدهد.
|
|
با استفاده از Race Mode و تجمیع نیروی موتور درونسوز با نیروی باتری میتوانید ظرف 2.6 ثانیه از سرعت صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت برسید. چند عدد شگفتانگیز دیگر هم وجود دارد: این خودرو ظرف 6.8 ثانیه به سرعت 205 کیلومتر بر ثانیه و ظرف 16.5 ثانیه به سرعت 298 کیلومتر بر ثانیه دست پیدا میکند. این مدت زمان، از زمان مکلارن افسانهای F1، پنج ثانیه و از سرعت Spyder 918 چیزی در حدود 6.5 ثانیه کمتر است. بله، واقعاً خودرو سریعی است. سیستم تعلیق قابل تنظیم مکلارن P1 با سایر سیستم های تعلیق تفاوت های عمدهای دارد. در این سیستم تعلیق، مداری که کشش جلو-عقب و چرخش بغل به بغل را کنترل میکند مجزا از مداری است که کمک فنرها را کنترل میکند. یک مدار مجزای دیگر بر همه این مدارها نظارت میکند. همین عامل موجب میشود مکلارن P1 هنگام واکنش های سریع، انطباقپذیری هیدرولیک شگفتانگیزی داشته باشد. تغییرات در سیستم تعلیق به اندازه کافی زیاد هست تا توجیه کننده تغییر نام از کنترل تعلیق ProActive به کنترل تعلیق RaceActive باشد.
درب های گالوینگ این خودرو رو به بالا باز میشوند و رکاب پهنی دارد که حسابی برای پا جا دارند. کمی که خم شوید میتوانید سوار بشوید. صندلی ها بسیار عالی هستند . اگر نگاهی به دور و برتان بیندازید، چیدمان بسیار خوب کلیدهای کنترلی را میبینید که درست در همان جایی قرار گرفتهاند که باید باشند. ممکن است دوستان به شما توصیه کنند از حالت اتوماتیک گیربکس استفاده نکنید و از طریق دسته دنده هایی که روی فرمان قرار دارند از حالت های مختلف استفاده کنید. نکته اینجاست که حتی در حالت اتوماتیک هم این خودرو آن قدر خوب دنده ها را عوض میکند که میتوان حس عمیقی از پویایی به دست آورد. وقتی داخل کابین فیبر کربنی بنشینید باز هم حس بسیار خوبی خواهید داشت: دید خوبی از اطراف دارید که برای خودرویی که موتور آن در وسط اتاق قرار گرفته خیلی هم عالی است.
دکمه استارت که در وسط قرار گرفته، موتور 3.8 لیتری مجهز به توربو شارژر دوگانه را از خواب بیدار میکند و یک صفحه کلید مجزا و تخت، به کار انداختن اجزاء مختلف را بسیار آسان میکند. میتوانید با Normal Mode حرکت کنید و بعد E-Mode را انتخاب کنید که تهاجمیتر است. میتوانید در یک روز آفتابی در حومه شهر با این هیولای سورئال چرخی بزنید و ببینید چقدر رام و سر به زیر است. صندوق آن هم 0.12 مترمکعب گنجایش دارد که برای جا دادن یکی دو تا کیف کوچک کفایت میکند. اگر همه چیز خوب پیش برود این خودرو هم به اندازه مکلارن 12-C راحت است که برای یک سوپرخودرو عالی است. البته فرمان مکلارن P1 از فرمان مکلارن 12-C تیز و فرزتر است، در عین حال سبک و نرم است و ابداً هم گیج نیست. در مجموع داخل کابین راحت است و تایرهای Pirelli P Zero Corsa، که در جلو 19 اینچی و در عقب 20 اینچی هستند، حتی روی آسفالت ناهموار هم سواری نرم و راحتی را به ارمغان میآورند. وقتی حالت های Sport و Track را انتخاب میکنید، بیشتر از سواری با مکلارن P1 لذت میبرید.
وقتی حالت e-motor را انتخاب میکنید، مکلارن P1 بسیار قابل و توانا به نظر میرسد. تعادل آن هم بسیار خوب است و نشان میدهد خودرو برای تخت گاز رفتن ساخته شده است. در داخل کابین، سرنشینان خودرو مجبورند نزدیک به هم بنشینند که باعث میشود جرم در وسط متمرکز شده و حرکات سیستم تعلیق بهینهسازی شوند. فرمان هم بسیار نرم است و خوب عمل میکند و در کنار موتور قوی رضایت شما را به دست میآورد. خب، حالا وقت استفاده از Race Mode است که دکمهای مجزا و مخصوص به خودش دارد. خودرو را خاموش و دوباره روشن کنید. انگشتتان را روی دکمه Race بفشارید. صفحه ابزار به صورت گرافیکی نشان میدهد که دقیقاً چه اتفاقی در قسمت های مختلف خودرو میافتد. 30 ثانیه طول میکشد تا ارتفاع مکلارن P1 از 12 سانتیمتر استاندارد به 7 سانتیمتر برسد که مخصوص حالت Race است. ترمز بادی و بزرگ عقب تقریباً به حالت عمود در میآید. وقتی خودرو به سرعت به 256 کیلومتر بر ساعت میرسد، 599 کیلوگرم فشار بیشتر به سطح زمین وارد میشود که به ادعای کمپانی مکلارن بیشترین فشاری است که توسط یک خودروی جادهای تولید شده است.
وقتی در این حالت چند دور بزنید، بسیار به هیجان خواهید آمد. خودرو شما را با سرعتی که هرگز تجربه نکردهاید به پیش میبرد. جلو و عقب خودرو حسابی به زمین میچسبد، سیستم تعلیق خیلی خوب کار میکند، موتور برقی-بنزینی میغرد و نیروی مضاعف تولید میکند. سیستم تعویض دنده DCT و دیسک ترمزهای سرامیکی Akebono همه و همه دست به دست هم میدهند تا یک سواری سریع، امن و دقیق ارائه کنند. مصرف سوخت 10 لیتر در هر صد کیلومتر هم ابداً زیاد نیست. باطری های لیتیومی کمک بزرگی هستند و فشردن دکمه Charge ترتیب همه کارها را در زمینه بهینهسازی مصرف سوخت میدهد. شایان ذکر است، همه 375 خودرو مکلارن P1 تولید شده به فروش رسیده است. کار ارسال خودروها برای مشتریان هم از اکتبر 2013 آغاز شده و اواسط سال 2015 به اتمام خواهد رسید. 120 خودرو در ایالات متحده و 120 خودرو هم در منطقه آسیاپاسفیک به فروش رسیده است. مابقی خودروها هم در اروپا، خاورمیانه و سایر مناطق توزیع خواهند شد.