چندین دلیل منطقی و عملی برای عدم محبوبیت خودروهای پرنده وجود دارد که شاید هنوز به آنها فکر نکرده باشید. از نظر آماری، پرواز کردن ایمن تر از رانندگی کردن است، اما این جمله شاید در مورد ماشین های پرنده خیلی درست نباشد. باید قوانین جدیدی وضع شوند، آموزش های اضافی برای پرواز و رانندگی نیاز است. همچنین، باید در نظر داشته باشید که با افرادی که هر روزه این طرف و آن طرف میرفتید، نمیتوانید این کار را انجام بدهید؛ چرا که افراد بسیاری از ارتفاع میترسند. خودروهای پرنده احتمالا در آینده نزدیک، به بازار عرضه شوند؛ پس بهتر است به مشکلات و موانع فراوانی که این ماشین های خارق العاده برای ما ایجاد خواهند کرد از هم اکنون بیندیشیم. ماشین های معمولی خودمان به اندازه کافی مشکل دارند، اما مشکلات ماشین های پرنده حتی میتواند از اینها هم، بدتر باشد. درست است که ما میتوانیم سریعتر به مقصدمان برسیم، اما به نظر شما اگر تصادف کنیم یا بنزینمان تمام شود، چه اتفاقی میافتد؟ چرا که در حین پرواز، نمیتوانید به راحتی کنار بکشید و متوقف شوید. اما اگر فکر میکنید که خودرو های پرنده مشکلی ندارند، ادامه این مقاله را بخوانید؛ شاید نظرتان عوض شد.
5 . پرواز میتواند وحشتناک باشد.
همه ما درباره اینکه پرواز کردن ایمن تر از رانندگی است، مطالبی شنیده و یا خواندهایم. در سال 2007، 44 نفر در اثر سوانح هوایی و حدود 44000 نفر در اثر سوانح رانندگی کشته شدند. اما این آمار باعث جلوگیری از ترس حدود 40 درصد مردم از پرواز نمیشود. این میزان درصد قابل توجهی از مردم را تشکیل میدهد. واقعیت این است که شما در هوا هستید و این کمی مردم را مضطرب میکند. اگر روزی همه ما در ماشین های پرنده باشیم، در این صورت طبق آمار 40 درصد از ما از نوعی ترس و دلهره رنج خواهیم برد. تعداد زیادی از مردم در نزدیکی ما پرواز خواهند کرد، درحالی که ترس از پرواز مانع هدایت صحیح وسیله نقلیه پرنده شان خواهد شد. به مردمی فکر کنید که در رفت و آمدهای روزانه تان آن ها را میبینید. به آنهایی فکر کنید که در حین رانندگی با تلفن همراهشان پیام میفرستند، روزنامه میخوانند، آرایش میکنند یا بدون هیچ منطقی مسیر حرکتشان را تغییر میدهند. حالا تصور کنید که در کنار چنین افرادی در آسمان باشید. اما اگر پرواز کردن از رانندگی امن تر است، چرا پرواز با یک ماشین در آسمان ایمن تر از راندن یک ماشین در جاده نیست؟ میزان بالای آموزش خلبانان تجاری و کنترل های ایمنی جت های تجاری را که به صورت دوره ای انجام میشود را در نظر بگیرید. سازمان هوانوردی فدرال، دستور العملی 17 فصلی دارد که کتابچه خلبان در مورد دانش هوانوردی نامیده میشود. این کتابچه همه چیز در مورد هوانوردی، اصول آیرودینامیک، وزن و تعادل، هواشناسی، جهت یابی، پزشکی هوایی و تصمیم گیری حین پرواز را شامل میشود. خلبانان باید علاوه بر این موارد، در خصوص هواپیمایی که با آن پرواز میکنند نیز، اطلاعات کافی داشته باشند. حتی اگر همه ما مجبور شویم در کلاس های آموزشی پرواز ماشین های پرنده شرکت کنیم، چه میزان شانس داریم که به اندازه خلبانان جت های تجاری مهارت پیدا کنیم یا کنترل های ایمنی را قبل از پرواز به همان دقت هواپیما ها انجام دهیم؟ بنابراین جای شک است که وقتی میلیون ها نفر با خودروهای پرنده شان پرواز میکنند، میزان ایمنی به همان خوبی ایمنی پرواز های تجاری باشد.
4. خودرو های پرنده گران هستند.
بسیاری از علاقه مندان خودرو های پرنده، خواهان این وسیله هستند؛ اما یکی از موانع اصلی تملک یکی از این ماشین ها، قیمت بالای آن ها است. موارد زیر را در نظر بگیرید:
. یکی از پروژه های خودروهای پرنده که توسط دولت آمریکا انجام میشود، 50 ملیون دلار هزینه داشته است.
. یک هواپیما / ماشین که توسط یک شرکت خصوصی طراحی شده است، 279000 دلار قیمت گذاری شده است.
اگرچه این احتمال وجود دارد که خودروهای پرنده همانند پروژه دولت آمریکا، چندین میلیون دلار قیمت نداشته باشند، اما مطمئنا ارزان نخواهند بود. نزدیکترین چیزی که به خودروهای پرنده در حال حاضر داریم، بیشتر شبیه هواپیمایی است که بالهایش را جمع میکند و مانند یک خودروی معمولی رانده میشود. خودرو / هواپیمایی که توسط کمپانی Terrafugia ساخته شده است، قیمتی حدود 300000 دلار دارد. این قیمت را با متوسط قیمت یک خودروی نو که حدود 30000 دلار قیمت دارد، مقایسه کنید. بنابراین میبینید که در صورتی که کمپانی های خودروسازی در آینده شروع به فروش خودروهای پرنده بکنند، قیمت آنها در حدی است که خارج از توان پرداخت بسیاری از ما است. قیمت خودرو تنها مشکل این وسایل حمل و نقل پرنده نمیباشد، بلکه هزینه سوخت نیز در اینجا بسیار متفاوت از خودروهای عادی است. حتی اگر بتوانیم باک خودروهای پرنده را با بنزین بدون سرب پرکنیم، اگر در هوا دچار کمبود سوخت شوید به این راحتی نمیتوانید به یک پمپ بنزین بروید و باکتان را پرکنید. همچنین، هزینه بیمه نیز، برای شما سر به فلک خواهد کشید، چون دیگر شما فقط یک ماشین را بیمه نمیکنید؛ شما ماشینی را بیمه میکنید که پرواز هم میکند.
3. از کار افتادن مساوی است با سقوط از آسمان
مطمئنا بسیاری از ما تا به حال، مجبور شده ایم که برای یک بار یا چند بار به دلایلی چون داغ کردن موتور، تمام شدن بنزین، پنچر شدن لاستیک، یا دلایل دیگر کنار جاده توقف کنیم. وقتی چنین مشکلاتی برای ماشین هر کسی پیش بیاید، سعی میکند آن را به منطقه ای امن و دور از ترافیک جاده ببرد. حال اگر خودروی پرنده تان در آسمان خراب شود، مطمئنا سقوط خواهید کرد. اگر ارتفاع شما از زمین 3000 متر یا 1000 پا باشد، فقط 8 ثانیه طول میکشد تا به زمین برخورد کنید. حتی اگر شما از پاراشوت استفاده کنید یا بتوانید گلاید کنید، باید بدانید که چگونه ماشینتان را فرود بیاورید. آیا میتوانید بر روی یک درخت فرود بیایید؟ آیا اطرافتان خانه است؟ خراب شدن یک ماشین پرنده، مانند یک عذاب بزرگ است، به همین دلیل نمیتوانید به آن فقط به عنوان یک خطر نگاه کنید.
2. پرواز با ماشین های پرنده در هوای نامساعد سخت است.
فرض کنید که همه ما ماشین های پرنده داشتیم، در این صورت یک سیستم جاده ای هوایی نیز باید داشته باشیم . فرض کنید این جاده ها رمپ های خروجی و ورودی و مناطق مشخص برای پرواز و سیستمی که ضوابط چگونگی رفتن از نقطه ای به نقطه دیگر را مشخص میکند، را دارند. شاید ما نگران گره های ترافیکی ناشی از تصادف نباشیم، چون ماشین های درگیر نمی توانند راه ما را مسدود کنند. اما هوای بد میتواند رفت و آمد ما را مختل کند. تصور کنید که در حال پرواز با خودروی پرنده خود هستید و با یک باد شدید روبرو میشوید. رفتاری که خودروی پرنده شما در برابر باد از خود نشان خواهد داد، کاملا متفاوت از خودرویی است که بر روی زمین در حال حرکت میباشد. هواپیماها با انواع توربولانس ها در حین پرواز مواجه میشوند. اما شاید شما به این مسئله زمانی که در حال پرواز هستید، عادت نداشته باشید. بسته به دمای هوا برخاستن و نشستن میتواند سخت تر شود، چون دانسیته هوا بر آیرودینامیک هواپیما تاثیر میگذارد. با تغییر فصل نیز، وضعیت نشست و برخاست خودروی پرنده شما نیز تغییر میکند. پرواز در هوای طوفانی ونیز میتواند ترسناک و خطرناک باشد. تصور کنید که در حال پرواز در حین یک طوفان و رعد و برق وحشی هستید. شاید دیدن این صحنه از روی زمین جالب باشد، اما وقتی که از میان آن پرواز میکنید، بسیار وحشتناک است. نگرانی دیگر در مورد هوا، پرواز در هوای بارانی یا مه آلود است. پرواز در هوای مه آلود و نداشتن دید میتواند واقعا گمراه کننده باشد. هوای بد به اندازه کافی برای کنترل ماشین بر روی زمین سخت است چه برسد به اینکه شما در آسمان هم باشید.
1. شما مجبورید همه چیز را از اول یاد بگیرید.
آموختن پرواز کردن حتی با کوچکترین و ساده ترین هواپیماها، نیاز به رفتن به مدرسه پرواز دارد. حالا شما بعد از چند سال دوباره باید به آموختن چگونه راندن یک وسیله نقلیه اقدام کنید و قوانین جدیدی را بیاموزید؛ چون این دفعه ماشین شما پرنده است. اگر شما و همسایه شما به طور هم زمان خودروی پرندهتان را روشن کنید کدام یک اول باید پرواز کند؟ وقتی که با ماشین پرنده تان میخواهید دور بزنید، آیا مجبورید به بالا یا پایین مانند چپ و راست نگاه کنید؟ در مورد آموختن جهت یابی به روشی کاملا جدید چه نظری دارید؟ ماشین های پرنده هم مجهز به GPS هستند، اما اگر ارتباطشان با ماهواره قطع شود چگونه مسیر خود را خواهید یافت؟ خلبانان میآموزند که که چگونه بدون استفاده از چشمان خود راه را پیدا کنند. آنها به تجهیزاتی که میزان ارتفاع یا سرعت را نشان میدهند، متکی هستند. با اینکه در حین رانندگی ما از برخی از این تجهیزات استفاده میکنیم، ولی برای اینکه بفهمیم چه اتفاقی در اطرافمان رخ میدهد، به چشمانمان نیاز داریم. اما در آسمان اغلب ما فاقد یک نقطه مرجع هستیم. عواملی مانند وضعیت هوا یا پرواز در شب، مسیریابی چشمی برای خلبانان را غیر ممکن میسازد، بنابراین آنها به تجهیزات خود متکی هستند. اگر شما یک ماشین پرنده داشته باشید، در این صورت باید بتوانید از تجهیزاتش استفاده کنید و به آنها اعتماد داشته باشید. با همه این تفاسیر باز هم خواهان ماشین پرنده هستید؟