آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که کامیون ها در سال 2020 چه شکل و قیافه‌ای خواهند داشت؟ ظاهراً کمپانی ولوو به این موضوع فکر کرده و کانسپتی ارائه داده است که دورنمای صنعت کامیون سازی را ترسیم میکند: این کانسپت طول زیادی دارد، به صورت اتوماتیک هدایت می‌شود (autopilot) و بدنه کاملاً یکپارچه ای دارد. بدنه خارجی این کامیون بسیار صاف و صیقلی است و باعث می‌شود کامیون کوچک تر به نظر برسد. چراغ های LED جلو و چراغ های راهنما با قسمت جلوی کامیون ادغام شده‌اند. جای آینه عقب را دوربین هایی گرفته‌اند که تصاویر مربوط به عقب کامیون را روی شیشه جلو نمایش می‌دهند. قسمت پایین و جلوی کامیون دارای یک سیستم پیشگیری از تصادف است که حدود نیم متر از جلوی کامیون را پوشش می‌دهد. یکی از مدیران کمپانی ولوو می‌گوید: "ما یک پنل نازک را جایگزین داشبورد سنتی کرده‌ایم که اطلاعات مورد نیاز راننده را نمایش می‌دهد. این پنل به وسیله یک صفحه لمسی که شبیه تلفن های هوشمند است، کنترل می‌شود." آنچه مسلم است این است که بسیار سریع در حال پیشرفت هستیم. ده سال دیگر، کامیون ها بسیار متفاوت خواهند بود. به گفته ریکارد اورل (Rikard Orell)، مدیر طراحی کمپانی ولوو و مغز متفکر در پروژه طراحی کانسپت 2020، کمپانی ولوو در آینده بسیار متهورانه عمل خواهد کرد و چنین رویاهایی در سر دارد: طول زیاد، هدایت به صورت اتوماتیک و حرکت بدون توقف. این ها افکاری هستند که پشت کانسپت ولوو 2020 قرار دارند، ولی آیا این اهداف ظرف چند سال دست یافتنی خواهند بود؟ ریکارد اورل می‌گوید: قضیه جدی است و این پروژه به سرعت پیش می‌رود و دیدگاه ما از آینده زیاد هم دست نیافتنی نیست. بسیاری از فناوری هایی که در کانسپت 2020 به کار خواهند رفت، هم اکنون نیز در دسترس هستند، فقط یک نفر باید دل به دریا بزند و شروع کند، با این نشان می‌دهد که چه کارهایی می‌توان انجام داد. اگر بخواهیم همه چیز را سر هم بندی کنیم، این خطر وجود دارد که پروژه به کلی بخوابد.
هر چه حمل و نقل جاده‌ای گسترش پیدا کند، باید ایمنی و کارآمدی‌اش نیز افزایش بیابد. ایده هایی پشت کانسپ ولوو هستند که نشان می‌دهند چطور می‌توان به این اهداف رسید. بعضی از این ایده ها را هم اکنون نیز می‌توان اجرا کرد ولی بعضی دیگر هنوز جای بحث دارند. یکی از ایده های بسیار نو، تشکیل قطاری از کامیون هایی است که به صورت وایرلس با هم در ارتباطند و با سرعت 90 کیلومتر بر ساعت جاده ها را درمی‌نوردند. ریکارد اورل چنین می‌گوید: "وقتی رویای حمل و نقل پاک به واقعیت بپیوندد، این کار امکان پذیر خواهد بود. کامیون هایی که بارهای سنگین حمل می‌کنند، جدا از سایر خودروها و روی خط خودشان حرکت خواهند کرد، درست مثل یک قطار ولی بدون ریل." این کار مزایای زیادی دارد. ایمنی جاده ها بالا می‌رود، فضای جاده ها کمتر اشغال می‌شود و آسفالت آن ها نیز کمتر خراب می‌شود. مصرف سوخت های فسیلی و میزان گاز آلاینده CO2 نیز به طور قابل ملاحظه ای کاهش پیدا میکند. گذشته از همه این حرف ها، راننده می‌تواند راحت پشت فرمان لم بدهد، در حالی که کامیون خودش به حرکت ادامه می‌دهد، بارها با سرعت بیشتری به مقصد می‌رسند و راننده ها هم می‌توانند زودتر به کنار خانواده و دوستانشان برگردند.
راننده در کانون توجه کمپانی ولوو قرار دارد. احتیاجی به گفتن نیست که در طراحی کانسپت کامیون های آینده ولوو، در زمینه بزرگتر کردن کابین راننده، فکرها و ایده های زیادی ارائه شده است. در کانسپ کامیون ولوو 2020 نیز، کابین راننده بسیار جادار و عاری از هرگونه مزاحمتی است. ریکارد اورل در این مورد چنین می‌گوید: "ما یک پنل نازک که اطلاعات مورد نیاز راننده را نمایش می‌دهد، جایگزین داشبورد سنتی کرده‌ایم. این پنل درست مانند یک صفحه لمسی یا iPod عمل میکند، به این ترتیب فضای باز زیادی به دست آمده است." یک ایده دیگر که باعث می‌شود فضای باز بیشتری ایجاد شود، پشتی صاف و نازک صندلی راننده است که بیشتر شبیه یک صندلی مدرن اداری به نظر می‌رسد. پشت سر راننده نیز یک کاناپه تاشو قرار دارد که وقتی باز شود به یک تخت خواب عریض و راحت تبدیل می‌شود. نورپردازی داخل کابین نیز، به چند منطقه تقسیم شده است و راننده می‌تواند هنگام انجام کار یا استراحت، آن ها را به طرز دلخواهش تنظیم کند. اطراف راننده، پنجره های بزرگی وجود دارند که دید بسیار خوبی به او می‌دهند. شاید یکی از مزایای این امر این باشد که بین راننده ولوو و راننده کامیون هایی که از روبرو می‌آیند، ارتباط چشمی برقرار شده و از تصادف جلوگیری شود. تیره و روشن شدن شیشه ها و تاریک شدن کابین در شب نیز، به صورت الکترونیکی کنترل می‌شود.
تیم طراح این کانسپت، در نظر داشته است تا بدنه آن صاف باشد تا اندازه آن کوچکتر به نظر برسد. چراغ های LED و چراغ های راهنما به صورت یکپارچه در جلوی کامیون نصب شده‌اند. جای آینه عقب را نیز چند دوربین گرفته‌اند که تصاویرشان را روی شیشه جلو به نمایش می‌گذارند. بخش پایینی کامیون مجهز به سیستم پیشگیری از تصادف است که حدود نیم متر جلوتر از کامیون را زیر نظر قرار می‌دهد. دماغه جلو نیز شیب کمتری دارد تا در صورت بروز تصادف رخ به رخ، خودرو مقابل خسارت کمتری ببیند، از طرفی خاصیت آیرودینامیک را هم بالا می‌برد. نظر ریکارد اورل را در این مورد بشنوید: "از آن جایی که دماغه در حفظ ایمنی اهمیت زیادی دارد، ما در نظر داشتیم این قسمت باعث افزایش طول کامیون نشود". البته بعضی چیزها هم تغییر نکرده‌اند. آرم Globetrotter هنوز بالای سقف جا خوش کرده است ولی طراحی آن طوری تغییر کرده است تا با خطوط بدنه کامیون هماهنگی بیشتری داشته باشد. راننده می‌تواند متن بالای سقف را به دلخواه خودش تغییر بدهد.
تیم طراح به خاصیت آیرودینامیک توجه زیادی نشان داده است، ولی واقعاً چطور می‌توان مقاومت یک کامیون در برابر هوا را کاهش داد؟ ریکارد اورل در این باره می‌گوید: "ما به این نتیجه رسیده‌ایم که علاوه بر جلوی کامیون، طرفین و انتهای آن هم باید تغییر کنند تا خاصیت آیرودینامیک آن بالا برود. وقتی روی طراحی انتهای کامیون کار کنیم، اتفاق های زیادی خواهد افتاد. در آن جا هم می‌توان کار کرد و خاصیت ایرودینامیک را بالا برد".