در قسمت‌های اول، دوم، سوم و چهارم این مجموعه مقالات با هشت تیم از تیم‌های شرکت کننده در مسابقات فرمول 1 آشنا شدید، در این مقاله نیز به معرفی دو تیم دیگر خواهیم پرداخت.
این تیم برای اولین بار در مسابقات گرندپری انگلستان که در سال 1977 برگزار شد شرکت کرد و برای نخستین بار موتورهای توربو را به این مسابقات معرفی نمود. این دستاورد زمانی به دست آمد که مدیریت تیم بر عهده جنی تور (Gene Thor) بود. تیم رنو با رانندگی ژان پیر ژابولی (Jean-Pierre Jabouille) در تا پایان فصل در پنج مسابقه شرکت کرد. دو سال بعد از آن و در مسابقات گرندپری فرانسه سال 1979، تیم رنو توانست با همین راننده اولین پیروزی‌اش را به دست بیاورد. در سال 1985، کمپانی رنو فقط به عنوان تولید کننده موتور در مسابقات فرمول 1 شرکت کرد و موتورهای تیم Lotus را تأمین کرد. کمی بعد از آن و در سال 1989، این تیم دوباره به مسابقات برگشت تا موتورهای تیم Williams را تأمین کند. کمی بعد از آن و در دهه 90 میلادی موتورهای ساخت کمپانی رنو شروع به حمرانی بر ورزش اتومبیلرانی کردند و موتور تیم‌های Williams و Benetton را تأمین نمود. در این جا بود که کمپانی رنو توانست در میان موتورسازان رتبه نخست را کسب کند. این کمپانی در سال‌های 1996 تا 2000 غیبت داشت ولی در سال 2000 دوباره به رقابت‌ها برگشت. در آن سال تیم Benetton اعلام کرد از ابتدای فصل 2002 همکاری‌اش با کمپانی رنو را از سرخواهد گرفت. سه سال بعد و در سال 2005 این تیم توانست با رانندگی فرناندو آلونزو (Fernando Alonso) به عنوان کمپانی موتوساز مقام نخست را به دست بیاورد. در سال 2006 تیم رنو از فرناندو آلونزو و جینکارلو فیشللا (Giancarlo Fisichella) دعوت کرد رانندگی خودروی جدید R26 که از یک گیربکس هفت سرعته بهره می‌برد را بر عهده بگیرند. این تیم دویستمین دوره مسابقات گرند پری را با پیروزی خودش توأم کرد. فرناندو آلونزو به موفقیتش ادامه داد و در مسابقات گرند پری کانادا و گرند پری آمریکا برنده شد، در گرندپری فرانسه نیز مقام دوم را به دست آورد. در آن سال کمپانی رنو عنوان بهترین خودروساز را از آن خودش کرد. جینکارلو فیشللا و هیکی کووالانین (Heikki Kovalainen) در سال 2007 رانندگان این تیم بودند. در سال 2008 تیم رنو با فرناندو آلونزو و نلسون پیکوت (Nelson Piquet) به عنوان راننده در جایگاه دوم ایستاد. سال 2009 سال نا امید کننده‌ای بود و خودروهای این تیم مشکلات زیادی پیدا کردند، عملکرد ضعیف نلسون پیکوت نیز باعث شد او از تیم رنو کنار گذاشته شود، با این حال هواداران وفادار این تیم امیدوارند در آینده شاهد عملکرد بهتری از این تیم باشند.
تیم Super Aguri یک تیم تازه وارد است که در سال 2006 به جمع تیم‌های شرکت کننده در مسابقات فرمول 1 پیوسته است. این تیم به اسم Super Aguri Hondas نیز شناخته می‌شود و به طور غیر رسمی از آن به عنوان تیم دسته دو هوندا یاد می‌شود. بنیانگذار این تیم آگوری سوزوکی (Aguri Suzuki) راننده سابق فرمول 1 است و مقر آن در شهر توکیو ژاپن قرار دارد. آگوری سوزوکی در سال 1989 به عنوان راننده وارد مسابقات فرمول 1 شد و سال بعد از آن موفق شد در گرند پری ژاپن مقام سوم را به دست بیاورد و به اولین راننده ژاپنی تبدیل شد که در این مسابقات موفق به کسب مقام شده است. آگوری سوزوکی پس از این مسابقات به ژاپن برگشت و تیم Aguri را تأسیس کرد. این راننده ژاپنی در سال 2003 با همراهی آدریان فرناندز (Adrian Fernandez) تیم Super Aguri Fernandez Racing را بنیانگذاری کرد. سه سال بعد از آن این راننده در مسابقات قهرمانی ژاپن شرکت کرد. و تا به حال تنها کسی بوده است همزمان یک تیم فرمول 1 را مدیریت و به طور شخصی در مسابقات دیگر نیز شرکت بکند. در سال 2006 تیم Super Aguri در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کرد و یوجی آدی (Yuji Ide) و تاکوما ساتو (Takuma Sato) به عنوان راننده در آن به ایفای نقش پرداختند. پس از برگزاری چهار دور مسابقه، مدیران تیم تصمیم گرفتند برای مسابقات گرند پری در سال 2007، مونتاگنی (Montagny) را جایگزین یوجی آدی بکنند. در فصل دوم برگزاری مسابقات سال 2007 نیز تیم اعلام کرد قصد دارد آنتونی دیویدسون (Anthony Davidson) را در کنار تاکوما ساتو را به عنوان راننده معرفی کند.