با افزایش تعداد خریدارن خودروهای شاسی بلند (SUV)، بیشتر این افراد و حتی طرفداران مدل های کوچک آن، به دنبال خرید مدل های دیزلی این گروه خودروها هستند؛ کیا اسپورتیج و میتسوبیشی ASX نیز، جزو این گروه محسوب میشوند. گفتنی است که این دو شاسی بلند دیزلی در مرز میان شاسی بلندهای کوچک و سایز متوسط هستند، و قیمتی مشابه شاسی بلندهای بزرگتر بنزینی همانند تویوتا RAV4 و نیسان X-Trail دارند؛ علی رغم اندازه نسبتا کوچکتر این دو خودرو نسبت به رقبایشان، تجهیزات بسیار بیشتری نسبت به رقبای خود دارند.
یکی از دلایل اصلی مقایسه این دو مدل با یکدیگر، تغییرات جدید صورت گرفته در این دو خودرو است؛ عملکرد ضعیف مدل بنزینی Sportage مجهز به سیستم چهار چرخ محرک و مدل قبلی بنزینی میتسوبیشی ASX نسبت به رقبایشان، ما را به این نتیجه رساند که که مدل های دیزلی این دو خودرو گزینه های بهتری برای خرید هستند. سپرهای جلویی جدید با چراغ های حرکت در روز LED جذاب از جمله تغییرات جدید میتسوبیشی ASX است؛ گفتنی است که تمامی تیپ های ASX دارای تجهیزات بیشتری همانند رینگ های آلومینیومی 17 اینچی، سنسور دنده عقب و دوربین دید عقب که به صورت استاندارد در تمام مدل های ارتقا یافته وجود دارد، هستند.
در خودروی Sportage در اوایل امسال نیز، تغییرات کم و در عین حال لوکسی صورت گرفته است؛ جلو پنجره جدید، طراحی جدید تایر ها و چراغ های عقب از جمله تغییرات صورت گرفته در لوکس ترین مدل بنزینی کیا با پکیج جدید Si Premium هستند. گفتنی است که خودروهای مورد آزمایش ما دارای تجهیزاتی هستند که کاملا به کلاسشان میآید؛ هر دو تیپ ASX XLS (با پرداخت هزینه اضافی 36,490 دلار) و اسپورتیج SLi (با پرداخت هزینه اضافی 37,790 دلار) با طراحی داخلی از جنس چرم (نیمه چرمی در کیا)، رینگ های آلومینیومی 17 اینچی، سیستم رسانه دارای صفحه نمایش لمسی با مسیریاب ماهواره ای، دوربین دید عقب با صفحه نمایش 7 اینچی و آینه الکتروکرومیک ارایه شده اند. صندلی راننده با تنظیمات برقی، صندلی های جلوی مجهز به گرمکن، دسترسی بدون کلید و استارت خودکار، ورودی کارت SD برای سیستم صوتی و کنترل صدای تلفن، و سقف شیشه ای پانوراما با چراغ LED از جمله تجهیزات لوکس میتسوبیشی ASX هستند.
یک فضای کامل برای زاپاس (عدم وجود آن در ASX)، سنسورهای پارک جلو و عقب (ASX تنها دارای سنسور عقب)، خنک کننده جعبه داشبورد، کنترل آب و هوای اتوماتیک دو گانه، و سیستم صوتی با ساب و آمپلی فایر از جمله تفاوت های کیا با اسپورتیج از نظر تجهیزات است. هر دو خودرو در تست تصادف موفق به کسب پنج ستاره کامل، و از نظر ایمنی کیا دارای شش کیسه هوا (جلویی دوتایی، جانبی جلو و جانبی) و ASX دارای هفت کیسه هوا و زانویی راننده است.
اسپورتیج در زیر کاپوت خود دارای موتور چهار سیلندر 2.0 لیتری مجهز به توربوشارژر است که قدرتی معادل 181 اسب بخار و گشتاوری در حدود 392 نیوتن متر تولید میکند. گفتنی است که حداکثر گشتاور اسپورتیج بین دور موتور 1800 تا 2500 و حداکثر قدرت در دور موتور 4000 به دست میآید؛ از نکات قابل توجه در خصوص این خودرو، میتوان به تعلل آن در زمان انتقال قدرت موتور به چرخ ها اشاره کرد؛ نکته دیگر وجود سیستم کنترل کشش در این زیبای کره ای است که در هوای مرطوب هرزگردی چرخ ها را به خوبی مهار میکند.
موتور این زیبای کره ای در حالت عادلی حرکت نرمی دارد ولی در دور موتور بالا و برای سبقت گرفتن همراه با فشار ناگهانی پدال گاز عملکرد بسیار خوبی از خود نشان میدهد. میتوان گفت که یکی از نقاط برجسته پکیج اصلاح شده اسپورتیج، گیربکس شش سرعته اتوماتیک آن است؛ اما خودروی مورد تست ما در برخی مواقع عملکرد خوبی از گیربکس آن مشاهده نشد؛ به عنوان مثال، در زمان رانندگی در سربالایی به جای استفاده از گشتاور موتور خود باید با کشیدن دو دنده معکوس به حرکت خود ادامه داد؛ همچنین این گیربکس در مناطق شهری به هنگام تعویض دنده عملکرد خوبی از خود نشان نمیدهد.
میتسوبیشی علی رغم داشتن موتور بزرگتر با تولید قدرت کمتر (معادل 147 اسب بخار) و نیروی گشتاوری (معادل 360 نیوتن متر) نسبت به کیا، دارای پیشرانه چهارسیلندر 2.2 لیتری دیزلی مجهز به توربوشارژر است. دور موتور پایین پیشرانه مجهز به توربوشارژر موجب عملکرد کند میتسوبیشی ASX است، اما در دور موتور بین 1500 تا 2750 به دلیل گشتاور بیشتر، سرعت و چابکی آن نیز بیشتر میشود؛ جای شکی وجود ندارد که وزن 1530 کیلوگرمی این خودرو که نسبت به وزن اسپورتیج (1580 کیلوگرم) 50 کیلوگرم کمتر است، روی این شتاب تاثیر دارد و راننده باید حواس خود را به صفحه کیلومترشمار معطوف کند تا بیش از حد سرعت نگیرد. نهایت قدرت موتور این زیبای ژاپنی تنها در دور موتور 3500 به دست میآید، و نباید در دور موتور بالاتر از این انتظار قدرت بیشتر از آن داشت.
گیربکس ASX با استفاده از گشتاور تولیدی موتور نسبت به کیا قابل کنترل تر است، و در کل به هنگام تعویض دنده ها عملکرد خوبی از خود نشان میدهد. علی رغم زیبایی و ظاهر مناسب پدل شیفتر تعبیه شده روی فرمان، دقت و کاربرد آنها جای سوال دارد.
طبق تست انجام شده ما، مصرف سوخت ASX به ازای هر 100 کیلومتر حدود 6.9 لیتر و برای اسپورتیج حدود 8.1 لیتر است؛ گفتنی است که این ارقام بسیار بالاتر از ارقام اعلام شده کارخانه های تولیدی آنهاست؛ آنها مدعی هستند که مصرف سوخت میتسوبیشی ASX حدود 5.8 لیتر و در اسپورتیج 7.2 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر است. با وجود مصرف سوخت قابل قبول هر دو خودرو، هر دو آنها در جاده عملکرد خوبی، آنچنان که انتظار میرفت، از خود نشان ندادند.
کیا اسپورتیج به هنگام رانندگی در بزرگراه و در سرعت 110 کیلومتر بر ساعت عملکرد خوبی در هنگام عبور از دست اندازها و چاله های موجود در آن به ویژه در قسمت عقب خودرو از خود نشان نمیدهد و سواری آن تا حدودی آزاردهنده است؛ میتوان گفت که رانندگی با این زیبای کره ای در شهر حتی بسیار خشک تر از تست ما با اسپورتیج بنزینی است؛ به این معنا که به جای عبور نرم از روی این دست اندازها و چاله های موجود در راه، تمام تکان ها را به داخل کابین منتقل میکند. این رانندگی خشک تقریبا در میتسوبیشی ASX وجود ندارد، اما به هنگام عبور از دست اندازهای اطراف شهر تکان ها را به داخل کابین منتقل میکند؛ ممکن است این موضوع موجب برخورد و شنیده شدن صداهای گوش خراش چرخ ها به هنگام عبور از دست اندازها در محیط های شهری شود، اما در شتاب بزرگراه راحت تر و ماهرانه تر از پس این کار برمیآید.
بدنه میتسوبیشی ASX به دلیل سیستم تعلیق نرم در پیچ ها حتی در سرعت کم به راحتی خم میشود، این در حالی است که کیا به دلیل داشتن سیستم تعلیق خشک تر دارای هندلینگ بهتری نسبت به رقیب ژاپنی خود است. فرمان پذیری ASX نیز، از نظر ایجاد شوق در راننده به هنگام رانندگی و عبور از پیچ ها به دلیل تلاش زیاد راننده برای انجام آن، پشت سر رقیب خود قرار دارد. فرمان کیا دارای عملکرد مناسب و تیز و استفاده از آن در موقعیت های مختلف برای راننده دارای جذابیت خاصی است؛ در کنار این موضوع، ممکن است استفاده از آن در مناطق شهری به دلیل سنگین بودن آن، مورد انتقاد برخی افراد قرار گیرد.
قرار دادن این دو خودرو کنار یکدیگر و در جاده، موجب آشکار شدن وجه منفی میتسوبیشی ASX از نظر انتقال صدا، تکانه ها و شنیده شدن صدای گوشخراش موتور به داخل کابین شد؛ کمپانی ژاپنی مدعی است که در تیپ NVH این خودرو تغییراتی در این خصوص صورت گرفته است و هیچ دلیلی برای تکذیب آرام تر و بهتر شدن این خودرو نسبت به قبل وجود ندارد؛ با این وجود، صدای وزش باد، جاده و موتور در کابین این خودرو شنیده میشود و این دقیقا چیزی است که در کیا وجود ندارد. هر دو این خودروها به صورت چهار چرخ محرک عرضه و در شرایط هوایی مرطوب مورد آزمایش قرار گرفتند؛ میتسوبیشی ASX به دلیل هوای کاملا مطلوب و چسبندگی مناسب تایرهای Dunlop SP Sports آن با سطح جاده، عملکرد بسیار مناسبی از خود به نمایش گذاشت؛ این در حالی است که کیا با تایرهای Hankook Optimo عملکرد بسیار ضعیفی داشت.
میتسوبیشی ASX دارای کلید حالت 4WD است که در سرعت های بالای 100 کیلومتر بر ساعت میتواند به خوبی عمل کند؛ همچنین این خودرو دارای سه حالت 2WD، 4WD auto و 4WD Lock است که قدرت را به هر چهار چرخ منتقل میکند. سیستم خودروی اسپورتیج کاملا خودکار و بسته به نوع شرایط دارای کلیدهای 2WD و 4WD است؛ همچنین این خودرو حالت قفل دیفرانسیل و کنترل در سراشیبی را نیز، دارد؛ گفتنی است که هر دو خودرو مجهز به سیستم کنترل در سربالایی و کنترل پایداری برقی هستند. لازم به ذکر است که ارتفاع میتسوبیشی ASX از سطح زمین 180 میلی متر و کیا اسپورتیج 167 میلی متر است که ارتفاع بیشتر ASX نسبت به کیا را نشان میدهد. مزیت کیا نسبت به میتسوبیشی در حجم بکسل آن است: حجم بکسل این خودرو حدود 1600 کیلوگرم، یعنی 200 کیلوگرم بیشتر از میتسوبیشی است که برتری کیا نسبت به میتسوبیشی محسوب میشود.
|
|
میتسوبیشی ASX از نظر اندازه حدود 4.30 متر طول، 1.77 متر عرض و 1.62 متر ارتفاع دارد و فاصله محوری آن نیز، 2.64 متر کمتر از رقیب خود است؛ این در حالی است که اسپورتیج حدود 4.44 متر طول، 1.86 متر عرض و 1.64 متر ارتفاع و براساس نسل قبلی Outlander از خانواده شاسی بلندها (SUV) دارای فاصله محوری 2.67 متر است. شکاف بزرگی از نظر طراحی داخلی و عملکردی بین این دو خودرو وجود دارد و کیا اسپورتیج خودرویی است که در این میان میدرخشد. استفاده از خطوط ساده و ظریف برای طراحی داشبورد میتسوبیشی ASX موجب درخشیدن این زیبای ژاپنی نسبت به رقیبش در استفاده از طراحی و کلیدهای کنترلی کاملا قدیمی شده است؛ به عنوان مثال، کلیدهای گردان دستی برای سیستم کنترل آب و هوای اتوماتیک، زیباتر از کلیدهای سیستم دیجیتالی کنترل آب و هوای اتوماتیک دونقطه ای در کیا اسپورتیج نیستند؛ در خصوص سیستم تهویه، خریداران دارای بچه کوچک باید به خاطر داشته باشند که در این خودرو سیستم تهویه هوا برای سرنشینان عقب تعبیه نشده است.
|
|
صندلی های عقب میتسوبیشی ASX کوتاهتر، صاف تر و شبیه نیمکت های کلیسا هستند که راحتی صندلی های کیا را ندارند؛ روی صندلی ها هیچ گونه برآمدگی یا فرورفتگی وجود ندارد و همین موضوع موجب شده است که افراد چهارشانه به راحتی روی آن قرار بگیرند. همچنین صندلی های تخت موجود در میتسوبیشی موجب تنظیم آسان تر صندلی کودک روی آن نسبت به کیا میشود. هر دو خودرو دارای کمربند ایمنی سه نقطه ای و گواهینامه ISOFIX برای صندلی کودک هستند. صندلی های عقب به خوبی افراد بزرگسال را در خود جای میدهد، با این وجود فضای سر میتسوبیشی به دلیل نوع طراحی سقف، کم و فردی با قد بیشتر از 1.83 متر مجبور به خم کردن گردن خود است؛ کیا از فضای سر خوبی برخوردار است و جای زانویی مناسب اما فضای پای کمتری در آن وجود دارد.
|
|
بچه های کوچک ارتفاع بلند صندلی ها در کیا را به دلیل امکان دیدن فضای بیرون از پنجره های کوچک این زیبای کره ای ترجیح میدهند؛ البته ارتفاع بلند این صندلی ها امکان سوار و پیاده کردن آنها را برای والدین مشکل تر کرده است. وجود محفظه ها و نگهدارنده فراوان در داخل کابین، جا لیوانی های بزرگ در جلو و عقب، فضای بیشتر در کنسول مرکزی و خنک کننده داخل جعبه داشبورد و دو عدد محفظه توری در عقب جهت گذاشتن نقشه از دیگر مزایای این زیبای کره ای نسبت به رقیب ژاپنی خود است؛ این در حالی است که میتسوبیشی تنها دارای محفظه های پاکتی جلو است.
|
|
در ابتدا اشاره کردیم که هر دو خودرو دارای سیستم رسانه ای 7.0 اینچی هستند اما کیا نیز، در این زمینه برتر ظاهر شده است. علی رغم بخش رسانه ای به روز شده میتسوبیشی، کار با آن نسبت به کیا کمی مشکل است؛ در اسپورتیج کنار صفحه دکمه های کوچکی وجود دارد که کار با آن را راحت تر و نیاز راننده را برطرف میسازد. سیستم کیا دارای منوی ساده، کیفیت عالی و رزولوشن بالا و نیز، شفافیت بیشتر است. هر دو خودرو، بدون بروز هیچگونه مشکلی دارای قابلیت اتصال تلفن از طریق بلوتوث و سیستم صوتی هستند؛ با این وجود کیا دارای تنظیمات ساده تری نسبت به رقیب خود است.
|
|
صندوق بار هر دو خودرو از نظر اندازه مناسب هستند، و میتسوبیشی به دلیل وجود منافذ موجود در صندوق، امکان گذاشتن وسایل عریض تر و بد دست را دارد و این کار را آسان تر انجام میدهد؛ همچنین به دلیل عمق زیاد صندوق آن، امکان جا دادن اجسام بیشتر را دارد، و به دلیل ارتفاع کم تکان های آن بیشتر است. همچنین هر دو خودرو، دارای صندلی های عقب تاشو با نسبت 60:40 هستند که امکان افزایش فضای بار و گذاشتن اجسام بلند را دارد. لازم به ذکر است که این دو خودرو به فکر مالکان خود نیز بودهاند؛ میتسوبیشی ASX دارای وارانتی پنج ساله یا 100,000 کیلومتر، خدمات چهارساله با محدودیت قیمت – که هزینه متوسط سالانه آن حدود 455 دلار است – و خدمات امداد جاده ای پنج ساله است. میتسوبیشی ASX برای افرادی که به طی کردن مسیر یا رانندگی طولانی مدت در خودرو عادت دارند، گزینه بهتری است؛ این خودرو دارای وارانتی پنج ساله یا کیلومتر نامحدود، بدون اشاره به طرح خدماتی با محدودیت قیمت که سالانه 442 دلار است – کمی بیشتر از ASX - است؛ با این وجود، کیا تنها امداد جاده ای یکساله را به عنوان بخشی از پکیج فروش خود به مالکان خودروهایش ارایه میدهد.
|
|
در کل میتوان گفت که این دو خودرو رقابت نزدیکی با یکدیگر دارند؛ با وجود اینکه هر دو آنها دارای تجهیزات مناسب و به روز شده هستند، اما در کلاس خود جزو بهترین ها محسوب نمیشوند؛ با این وجود، این دو خودرو ارزش توجه برای خریداران علاقه مند به شاسی بلندهای (SUV) کوچک دیزلی را دارند. کیا علی رغم داشتن تجهیزات بهتر و وسوسه انگیز بودن نسبت به قبل، آنگونه که باید و شاید نمیتواند با کیا جدید رقابت کند. توصیه ما به خریداران این است که قبل از خرید کیا اسپورتیج ، یکبار با مدل دیزلی یا Si Premium در جاده های ناهموار و پردست انداز کیفیت رانندگی آنها را بسنجند. طراحی داخلی خوشایند و کاربردی کیا اسپورتیج، بدون در نظر گرفتن نام و نشان آن، به معنای موفقیت شاسی بلند (SUV) کره ای در این تست است.