مسابقات قهرمانی سوپرخودروهای V8
اگر تا به حال در مورد سوپرخودروهای V8 چیزی نشنیده اید یا فکر میکنید این گونه خودروها فقط از موتورهای 8 سیلندر خورجینی استفاده میکنند، ممکن است به این علت باشد که در استرالیا یا نیوزیلند یا ابوظبی یا یکی از کشورهای دیگری که مسابقات قهرمانی سوپرخودروهای V8 در آن محبوب است زندگی نمیکنید. همانطور که مسابقات نسکار در آمریکا داغ و پرطرفدار است در کشورهای مذکور نیز مسابقات سوپرخودروهای V8 از محبوبیت برخوردار است. خودروهایی که در این مسابقات شرکت میکنند، نسخه هایی بازنگری شده از خودروهای معمولی هستند که میتوانند ساعت ها بدون وقفه راه بروند و مسافت هایی معادل با صدها کیلومتر را بپیمایند. البته این گونه خودروها در مسابقات زیادی شرکت میکنند ولی محبوب ترین و بزرگترین سری از آن ها، مسابقات قهرمانی سوپرخودروهاست که در بخش های مختلف و در استرالیا برگزار میشود.
مسابقات سوپرخودروهای V8 توسط فدراسیون بین المللی اتومبیل رانی (FIA) به رسمیت شناخته شده است ولی به صورت بین المللی و در همه کشورها برگزار نمیشود. برگزاری این سری از مسابقات به بخش های خاصی از دنیا، یعنی استرلیا و خاورمیانه محدود شده است. البته در سال 2013 اوضاع کمی تغییر کرد و این مسابقات وارد خاک آمریکا نیز شد و به ویژه در ایالت های آستین و تگزاس طرفدارانی پیدا کرد. برگزاری مسابقات در این ایالت ها دست کم برای 5 سال ادامه پیدا خواهد کرد. فدراسیون بین المللی اتومبیل رانی بر مسابقات فرمول یک و سری مسابقات گرند پری نیز نظارت دارد و غیر منصفانه نیست که مسابقات قهرمانی V8 را نیز هم تراز با آن مسابقات بدانیم. خودروهایی که در این مسابقات شرکت میکنند نیز مانند خودروهای نسکار، بسیار خاص هستند و حتی از قوانین سختگیرانه تری پیروی میکنند. ایده پشت این قوانین سختگیرانه نیز این است که جایزه به بهترین راننده، و نه به گران قیمت ترین خودرو تعلق بگیرد. این قوانین سختگیرانه تضمین میکنند که هیچ برند یا کمپانی خاصی بر فضای مسابقات حکمرانی نکند. قوانین مربوط به قسمت های مختلف خودرو نظیر موتور، بدنه، وزن، سیستم تعلیق، تایر و ترمز توسط موسسه Project Blueprint وضع میشوند. در ادامه مطلب خواهیم دید مسابقات سوپرخودرو V8 چگونه و از چه زمانی آغاز شد.
تاریخچه مسابقات سوپرخودرو V8
سابقه برگزاری مسابقات سوپرخودرو V8 بر میگردد به سال 1960. مسابقات در آن سال با نام تور قهرمانی اتومبیل استرالیا آغاز به کار کرد. تا سال 1968، این مسابقه به صورت سری برگزار نمیشد. اولین سری این مسابقات در New South Wales برگزار شد و راننده برنده آن نیز David McKay بود. این راننده بعدها به عنوان خبرنگار ورزشی در روزنامه Australian Daily Telegraph مشغول به کار شد. روزی که او در مسابقات برنده شد، یک خودرو جگوار mark I را میراند. البته طی چند سال برگزاری تور قهرمانی اتومبیل استرالیا، خودروهای زیادی برنده شدند ولی در سال 1995 مقررات تغییر کرد و فقط به دو نوع خودرو که به طور انحصاری در استرالیا ساخته میشدند، اجازه شرکت در مسابقات داده شد. این دو خودرو عبارت بودند از: Holden Commodore که توسط کمپانی جنرال موتورز در استرالیا ساخته میشد و فورد Falcon. ولی چرا فقط Commodore و Falcon؟ شاید یکی از دلایل آن این باشد که این دو خودرو محبوب ترین خودروهای سواری در استرالیا هستند. از این خودروها به خاطر استحکام و دوام زیاد و موتور های قوی، به عنوان خودرو پلیس و تاکسی استفاده میشود. در سال 1997، شرکت سوپرخودروهای وی هشت استرالیا (AVESCO) تأسیس شد تا برگزاری مسابقات را بر عهده بگیرد و زمینه محبوبیت هرچه بیشتر آن را فراهم کند. در سال 1999 اوضاع تغییر کرد و بنابر آن شد که این مسابقات در کشورهای دیگر به ویژه در کشورهای خاورمیانه نیز برگزار شود. کشورهای دیگری که میزبان این برگزاری این مسابقات هستند عبارتند از: آفریقای جنوبی، هند، کره جنوبی، سنگاپور، هنگ کنگ و ایالات متحده آمریکا.
مسابقات قهرمانی سوپرخودروهای V8 دارای چندین رویداد بزرگ و عمده در کشور استرالیا است که عبارتند از: Bathurst 1000 که اکتبر هر سال در شهر Bathurst استرالیا برگزار میشود، Clipsal 500 که در ماه مارس در شهر آدلاید برگزار میشود، Philip Island 500K که در ماه مارس در شهر ویکتوریا برگزار میشود، Telstra 500 که باز هم در ماه مارس در شهر سیدنی برگزار میشود. مسابقات پایان فصل نیز در ماه دسامبر انجام میگیرد. و اما در مورد خودروها چه اطلاعاتی داریم؟ تا اینجا میدانیم که باید یا Holden Commodore باشند یا فورد Falcon، ولی این خودروها چه ویژگی هایی باید داشته باشند تا یک خودرو مسابقات V8 تلقی بشوند؟ در این زمینه قوانین و مقررات کاملاً سختگیرانه ای وجود دارد که در ادامه مطلب نگاهی به آن ها خواهیم انداخت.
ساختار سوپرخودروهای V8
وقتی مسابقات سوپرخودروهای V8 در سال 1995 آغاز به کار کرد، چنین تصور میشد که فقط دو مدل خودرو یعنی Holden Commodore و Ford Falcon که هر دو در استرالیا ساخته میشدند در آن حضور داشته باشند. این خودروها به صورت خاص برای مسابقه طراحی و ساخته شده بودند. از طرفی، قوانین سختگیرانه ای در زمینه تولید این گونه خودروها وضع شده بود که دلیل ساده ای پشت آن قرار داشت. طبق این قوانین، سوپرخودروهای V8 باید از قیمتی مناسب و معقول برخوردار باشند، به گونه ای که راننده ها و اسپانسرهایشان مجبور نباشند میلیون ها دلار بابت طراحی و تولید آن ها هزینه کنند، راننده ها نیز نیز باید استانداردهایی را رعایت کنند تا پیست مسابقات ایمن باقی بماند. شاید بتوان گفت طبق این قوانین، نحوه رانندگی بیشتر از نحوه ساخت خودروها اهمیت دارد. در سال 2003، موسسه Project Blueprint قوانین و مقررات محدود کننده ای در زمینه سوپرخودروهای V8 وضع کرد که طبق آن، خودروها باید از شرایط و توانایی های خاصی برخوردار بودند.
در ادامه مطلب به چند مورد از این قوانین اشاره میشود:
بدنه: در دنیای خودروهای مسابقه ای، ساختن بدنه هایی روی اسکلت های فضایی متداول است. در این گونه سازه ها، خودرو دارای الگویی سه گوش و طرحی ژئومتریک است. این امر باعث میشود بدنه خودروها محکم ولی سبک باشد.(ساخت بدنه بر روی اسکلت های فضایی، علاوه بر خودروسازی در ساختمان سازی نیز مورد استفاده قرار میگیرد.) طبق استاندارد خودروهای Commodore و Falcon، ساخت سوپرخودروهای V8 بر اساس اسکلت های فضایی مجاز نیست.
موتور: سوپرخودروهای V8 باید دارای موتورهایی در جلو و دیفرانسیل عقب باشند. موتور باید الزاماً یک موتور 5 لیتری ساخت شرکت های فورد یا شورولت باشد و بتواند بین 620 تا 650 اسب بخار نیرو تولید کند.
آیرودینامیک: همگی سوپرخودروهای V8 باید از ویژگی های آیرودینامیک مشابهی برخوردار باشند و از یک نوع بادشکن، زیر سپر و رکاب های جانبی استفاده کنند.
ترمز: دیسک ترمزها باید از جنس فولاد یا کربن باشند.
سیستم تعلیق: سیستم تعلیق جلو باید از نوع دو جناغی و سیستم تعلیق عقب باید از نوع کمک فنری باشد.
تایر: راننده ها مجازند برای هر دور از مسابقه، از یک دست تایر استفاده کنند. این گونه تایرها باید نرم تر از تایرهای Dunlop باشند که در خودروهای معمولی مورد استفاده قرار میگیرند.
قیمت: یک تیم اتومبیل رانی چقدر برای خودورهایش هزینه میکند؟ آمار دقیقی در دست نیست ولی تخمین زده میشود قیمت یک سوپرخودرو V8، بسته به نوع موتور، بین 600,000 تا 130,000 دلار قرار داشته باشد. بهتر است بدانید هر تیم در طول یک فصل از مسابقات از دو خودرو استفاده میکند که وقتی هزینه تعمیر و نگداری را نیز به قیمت خودروها اضافه کنیم به 10 میلیون دلار نیز بالغ میشود، به این ترتیب میتوان گفت با این که شرکت در مسابقات سوپرخودروهای V8 ارزان تر از شرکت در سایر مسابقات تمام میشود، ولی باز هم گران قیمت است.
ورود سوپرخودروهای V8 به آمریکا
در جولای سال 2010، شرکت های ساختمانی اعلام کردند که قصد دارند در نزدیکی شهر آستین یک پیست 5 کیلومتری در مقیاس های جهانی احداث کنند. این پیست the Circuit of the Americas نامگذاری شد و سازندگان آن تصمیم گرفتند آن را به خانه جدید ایالات متحده برای برگزاری مسابقات جهانی اتومبیل رانی تبدیل کنند. همین پیمانکارها پیشتر پیست برگزاری مسابقات فرمول یک را احداث کرده و آن را به خانه برگزاری تور گرند پری تبدیل کرده بودند. the Circuit of the Americas به گونه ای طراحی و ساخته شده است که نه تنها بتواند هواداران مسابقات را به سوی خودش جذب کند، بلکه مرکزی برای برگزاری همایش ها، اجراهای زنده و حتی موزه باشد.
|
|
استیو سکستون (Steve Sexton) مدیر این مجموعه معتقد است که پیست آستین به مهمترین مرکز برگزاری مسابقات اتومبیل رانی در آمریکای شمالی تبدیل خواهد شد و به دنبال آن شهر آستین نیز میزبان برگزاری مسابقات بزرگی در سایر رشته های ورزشی خواهد بود. با این که مسابقات سوپرخودروهای V8 از قبل در استرالیا برگزار میشده است، ولی ورود آن به آمریکا میتواند آن را به رقیبی جدی و سرسخت برای مسابقات نسکار یا فرمول یک تبدیل کند. بهتر است بدانید ابتدا بسیاری از سازمان دهندگان مسابقات با ورود این مسابقات به آمریکای شمالی مخالفت کردند ولی با محبوبیت روزافزون آن در بین راننده های حرفه ای، این افراد نیز متقاعد شدند که ورود آن به آمریکا فکر خوبی است. از میان کمپانی هایی که حمایت زیادی از برگزاری این مسابقات میکنند میتوان از کمپانی های جنرال موتورز و فورد نام برد. اگر هوادارانی وجود داشته باشند که از مسابقات فرمول یک، نسکار، Indianapolis 500 و سایر مسابقات آمریکایی نا امید شده باشند، برگزاری مسابقات سوپرخودروهای V8 میتواند امید تازه ای به آن ها بدهد. دنیای مسابقات اتومبیل رانی نیز از محبوبیت روزافزون برخوردار خواهد شد و هواداران جدیدی به دست خواهد آورد.