کیا اپتیما در نگاه اول به لطف طراحی جذاب بدنه و استفاده از خطوط حجیم، خودرویی با کیفیت و درخور توجه به نظر می رسد. این خودرو در مدل پایه به رینگ های 17 اینچی آلومنیومی، قطعات کروم کاری شده (در دستگیره بیرونی درب ها، جلوپنجره و ...)، آینه همرنگ بدنه و سراگزوز کروم مجهز است. جلوپنجره نیز در تمامی مدل های کیا با اندکی تفاوت در اندازه مشاهده می شود که نشان می دهد کیا نیز به تقلید از مرسدس بنز و بی ام و می خواهد طرحی اختصاری برای این قسمت از محصولات خود داشته باشد! در ظاهر خودرو نمی توان ایراد چندانی به طراحی گرفت و می توان گفت اپتیما با کمی اغماض، در این مرحله نمره قبولی را کسب می کند.
کیفیت قطعات بدنه نیز قابل قبول است و خطوط و درز بین درب ها حکایت از دقت در مونتاژ دارند. فاصله بین دو محور نسبت به اپتیمای نسل قبل کمی بیش تر شده که موجب افزایش فضای داخل کابین و راحتی بیش تر سرنشینان شده است و حجم 436 لیتری صندوق عقب، موید این امر می باشد.
در داخل اولین نکته ای که جلب توجه می کند، شباهت داشبورد این خودرو با اتومبیل ساب است. تیپ EX با پرداخت 2,000 دلار به پکیج "تکنولوژی" و با پرداخت 2,500 دلار به پکیج "پریمیوم" مجهز می شود که شامل: مونروف پانوراما، و صندلی های برقی جلو با حاففظه و مجهز به گرم کن و سردکن و صندلی های عقب مجهز به گرم کن است. استفاده از قطعات چوبی در کنسول میانی و بر روی تودوزی درب ها نیز به این لیست اضافه می شود.
کیفیت کلی کابین خوب و در کلاس خود قابل قبول می باشد. اطلاعات نمایش داده شده در صفحه نمایشگر بزرگ LCD، واضح و خوانا هستند ولی نور زیاد آن در شب کمی آزار دهنده است و حتی اگر میزان نور آن را در کم ترین حالت ممکن قرار دهید، باز هم چشمان راننده را اذیت می کند. البته خوشبختانه می توان صفحه نمایش را خاموش نمود که این مشکل را تقریباً حل می کند. از فرمان صوتی در این خودروخبری نیست ولی می توانید با سیستم بلوتوث کمی سرگرم شوید و از طریق آن به گوشی موبایلتان فرمان دهید!
اپتیما یک سدان متوسط است که برای استفاده روزمره بسیار مناسب است. پوشش چرم دور غربیلک فرمان و سیستم فرمان رک اند پنیون (Rack and pinion) لذت رانندگی را در ترافیک های شهری به ارمغان می آورد. کابین جادار و فضای زیاد سرنسینان عقب و جلو، اپتیما را تبدیل به خودرویی راحت در کلاس خود کرده است و سر سرنشینان عقب تقریباً در هیچ شرایطی به ستون عقب برخورد نمی کند. بنا بر ادعای سازنده، این مدل بر روی پلت فرم کاملاً جدیدی ساخته شده است که البته به مراتب پیشرفته تر از نسل قبلی خود است.
سیستم تعلیق این خودرو خشک تر از قبل شده و به دست اندازهای خیابان واکنش نشان می دهد. سیستم تعلیق مک فرسون در عقب خودرو باعث چسبندگی بهتر خودرو به سطح جاده گردیده است. ترمزها نیز به خوبی از پس این جثه نسبتاً بزرگ به خوبی بر می آید و مسافت ترمزگیری در آزمایشات قابل قبول است.
موتور چهار سیلندر خطی با حجم 2.4 لیتر با قدرت 200 اسب بخار در این مدل، عملکرد نرمی دارد و برای شتاب گیری های ناگهانی کافی به نظر می رسد. گیربکس شش سرعته دستی نیز در تیپ LX در دسترس است که البته در این تیپ می توان یک موتور 2 لیتری مجهز به توربوشارژر را نیز سفارش داد. موتور 2.4 لیتری در شهر 11 لیتر و در جاده 8 لیتر بنزین، به ازای هر یک صد کیلومتر مسافت مصرف می کند (سیکل ترکیبی: 10 لیتر در صد کیلومتر). رقبای این خودرو نیسان آلتیما و تویوتا کمری هستند که از کیفیت ساخت بالایی برخوردار می باشند. انتخاب را به شما می سپاریم. همواره منتظر دریافت نظرات ارزشمندتان هستیم.