قصد داریم در این مقاله برای اولین بار و در چالشی سخت دو خودروی جگوار F-Type و پورشه باکستر را با یکدیگر مقایسه کنیم. در این قیاس جگوار F-Type با قیمتی در حدود 171,045 دلار و مجهز به موتور شش سیلندر خورجینی با پورشه باکستر 131,800 دلاری در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. هر دو خودروی کروک در قسمت مشخصی از جاده کاملا خلوت، وارد گود مسابقه شدند. شایان ذکر است جگوار F-Type دارای موتور 6 سیلندر خورجینی 3 لیتری مجهز به سوپرشارژر با قدرتی معادل 375 اسب بخار و گشتاوری در حدود 460 نیوتن متر می‌باشد. همچنین نیروی تولید شده از طریق گیربکس اتوماتیک هشت سرعته ZF به چرخ‌های عقب انتقال یافته و تنها در مدت زمان 4.9 ثانیه از سرعت 0 به 100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.
باکستر تیپ S موتور سوپرشارژر یا توربوشارژر ندارد ولی موتور شش سیلندر تخت 3.4 لیتری آن قدرتی معادل 311 اسب بخار و گشتاوری در حدود 360 نیوتن متر تولید می‌کند. جالب است که پورشه با 1350 کیلوگرم وزن، حدود 247 کیلوگرم سبک تر از جگوار است. به دلیل اینکه تمام قطعات و بدنه این خودروی انگلیسی از آلومینیوم ساخته شده است، با وجود اضافه شدن 100 میلی متر به طول و عرض F-Type به نظر نمی‌رسد که وزن آن سنگین شده باشد؛ سازندگان این خودرو مدعی هستند که F-Type نسبت به پورشه 911 مجهز به دو ردیف صندلی و قیمتی نزدیک به پورشه باکستر، قیمت را شکسته است.
سازندگان این خودروی آلمانی مدعی هستند که باکستر دارای گیربکس هفت سرعته اتوماتیک مجهز به کلاچ دوگانه است که سرعت آن یک دهم ثانیه نسبت به خودروهای مجهز به سامانه شروع حرکت (Launch Control) این کمپانی کندتر است.اگزوزهای دوگانه Queen battalion در وسط و پشت F-Type تعبیه شده است. بعد از به کار افتادن موتور، صدایی وحشی و همراه با ضربه به گوش می‌رسد که موجب شتاب بیشتر این انگلیسی زیبا نسبت به پورشه باکستر می‌شود. گفتنی است که برای افزایش توان خودرو، دور موتور پورشه به 7800 دور در دقیقه نیز، می‌رسد؛ اما صدای خارج شده از موتور 3.4 لیتری آن نسبت به موتور 2.7 لیتری به کار رفته در باکستر پایه دلنشین نیست. لازم به ذکر است که با وجود صدای ناخوشایند اگزوزهای تیپ سفارشی اسپرت پورشه (4,790 دلار)، باز موتور آن نسبت به جگوار قوی‌تر و نیز، صدای خوشایند‌تری دارد.
باکستر S دارای آپشن اضافی نیست. از آپشن‌های آن می توان به مبدل گشتاور با دیفرانسیل ضد لغزش (3,190 دلار) و غربیلک فرمان اسپرت مجهز به پدل شیفتر، سیستم مدیریت پایداری فعال پورشه (PASM) و رینگ های آلومینیومی 19 اینچی اشاره کرد؛ گفتنی است که وجود این سیستم در پورشه کیفیت رانندگی و عملکرد بهتر کمک فنر‌ها را موجب می‌شود که نسبت به نیسان ماکسیما تفاوت چندانی نمی‌کند. در مقایسه با F-Type شش سیلندر خورجینی که با قیمت 40 هزار دلار آغاز می‌شود، تمام مدل های استاندارد جگوار مجهز به پدل شیفتر هستند. علاوه بر آپشن‌های باکستر مدل S، از دیگر آپشن‌ها می‌توان به سنسورهای پارک عقب و جلو (890 دلار)، چراغ‌های زنون (1,350 دلار)، صندلی‌ها جلو با قابلیت تنظیم در 6 جهت (سفارشی 14 تنطیم 1,900 دلار) ، برف پاک کن‌های مجهز به حسگر باران (510 دلار)، سیستم کنترل آب و هوای دوگانه (980 دلار)، محفظه های نگهداری وسایل داخل خودرو با قابلیت قفل شدن (980 دلار)، و برای سفارش رنگ های خاص باید مبلغ 5,620 دلار پرداخت کنید.
هر دو خودرو در ابتدا مجبور به طی مسیر سربالایی و بعد از آن یک مسیر مستقیم شدند که عملکرد جگوار بهتر بود؛ گفتنی است که کاپوت جگوار کشیده و موتور درست در زیر آن قرار دارد؛ ولی جهت عملکرد مناسب در پورشه، برای حفظ تعادل و عملکرد مناسب تر آن، موتور در وسط قرار گرفته است. این رودستر انگلیسی یادآور بی ام و Z4 قبل از سنگین و تنبل شدن و نمونه کوچک تر مرسدس بنز SLS AMG ولی با دماغه کشیده تر و ارتفاع کمتر است. به طور کلی و علی رغم قیمت بالای جگوار روی کاغذ، این خودرو کاملا سبک و راحت است. در داخل خوردرو نسبت به پورشه جای پای کافی برای تمام سرنشینان و جای وسیع برای همه افراد وجود دارد.
در حالت اسپرت F-Type با زدن دکمه روی کنسول صفحه کیلومتر شمار قرمز و سیستم تعلیق خشک می‌شود، مبدل گشتاور فعال و کنترل کشش به وضعیت Trac DSC تغییر می‌کند. همانند تمام خودروهای اسپرت موتور جلو، باید تحمل صدای موتور را داشته باشید. علی رغم وجود تایرهای 20 اینچی در این خودرو، باز در مسیرهای کوتاه دچار کم فرمانی می‌شود؛ در این حالت مجبور هستید که پدال ترمز را محکم تر از قبل فشار دهید و با حفظ سرعت در سر پیچ ها با شتاب بپیچید. در این حالت احساس می‌کنید روی محور عقب خودرو نشسته‌اید. تجربه رانندگی با باکستر S ثابت کرد که صدای موتور F-Type نمی تواند با سرعت پورشه آلمانی برابری کند. زمانی که دو خودرو درون پیچ قرار می‌گیرند، متوجه سریعتر و محکم تر پیچیدن پورشه نسبت به رقیب انگلیسی خود و حفظ تعادل آن می‌شوید؛ در کل می‌توان گفت که پورشه خودرویی بی عیب و نقص است؛ با وجود عملکرد خوب موتور و گشتاور عالی جگوار، در پیچ ها پورشه یک پله بالاتر از این زیبای انگلیسی قرار گرفت.
سیستم کنترل پایداری پورشه به دلیل سبکی و فرمان پذیری مناسب این خودرو بسیار عالی است. جالب است بدانید که جگوار یکی از معدود کمپانی هایی است که در مقابل سیستم تعلیق الکتریکی پورشه، همچنان از سیستم قدیمی برای قدرت موتور هیدرولیک استفاده می‌کند و مدعی است که این سیستم مصرف سوخت این خودرو را به میزان 0.1 لیتر در 100 کیلومتر کاهش می‌دهد. در جاده جگوار عملکرد مناسبی از خود نشان داد و قدرت برتر جاده بود؛ اما پس از مدتی پورشه گوی سبقت را از این زیبای انگلیسی ربود. پورشه باکستر S دارای فرمان پذیری کمتری نسبت به جگوار F-Type است. سیستم فرمان پذیری پورشه به حدی است که استفاده از آن می‌‍‌تواند به عملکرد بهتر خودرو کمک کند. باکستر نسبت به جگوار سنگین‌تر است ولی جگوار اثبات کرد که تیزی فرمان خودرو به معنای عملکرد بد آن نیست بلکه فقط موجب روان شدن حرکت و عملکرد بهتر خودرو می‌شود.
پورشه باکستر مجهز به کلاچ دوگانه (PDK)، گیربکس اتوماتیک ZF جگوار را محو و شتاب این زیبای آلمانی را ده برابر افزایش می‌دهد، وقتی پدال سمت چپ را فشار می‌دهید، سرعت کشیدن دنده معکوس کمتراست. وجود گیربکس PDK در پورشه موجب سرعت و شتاب بیشتر خودرو نسبت به جگوار به ویژه در تیپ های اسپرت می‌شود. مصرف سوخت پورشه باکستر به ویژه در سرعت بالا و توقف ناگهانی نسبت به جگوار بسیار زیاد است؛ کمپانی پورشه مدعی بود که مصرف سوخت آن 8.0 لیتر در 100 کیلومتر است، در حالی که این میزان در آزمایش ما در حدود 15.4 لیتر در 100 کیلومتر است؛ در خصوص جگوار نیز، مدعی بودند که مصرف سوخت آن 9.1 لیتر در 100 کیلومتر است در حالی که در تست این میزان 15.0 لیتر در 100 کیلومتر بود. بدون وجود ساعت آنالوگ در میان دریچه های هوا که جزء پکیج سفارشی اسپرت Chrono می‌باشد، طراحی داخلی پورشه کاملا ساده است؛ اما وجود صفحه نمایش لمسی، سیستم کنترل آب و هوای دوگانه که برخلاف جگوار جزو تجهیزات استاندارد این زیبای آلمانی محسوب می‌شود، عالی است و حس کیفیت و نابی را به افراد القا می‌کند.
در مقام مقایسه ظاهری این دو خودرو، کابین F-Type دارای طراحی جسورانه تری نسبت به پورشه است؛ برای دلیل این ادعا می‌توان به عملکرد و روکش چرم صندلی ها در مدل های سفارشی که حس برتری را نسبت به پورشه مجهز به تنظیمات صندلی نیمه اتوماتیک است، اشاره کرد. در جگوار وجود دریچه ها در عین زیبایی باعث افزایش وزن این خودرو شده است. ولی در پورشه، تغییر سیستم آب و هوای خودرو با استفاده از دکمه ای روی داشبور است که امکان دسترسی راحت راننده را فراهم می‌کند؛ گفتنی است که وجود رنگ طلایی متالیک دکمه اهرمی در این زیبای آلمانی، زیبایی خاصی به آن بخشیده است. شاید بتوان گفت که بزرگترین تفاوت این دو خودرو با یکدیگر در قابلیت دسترسی به تمام امکانات آن به دلیل وجود فضای گسترده داخل آن است؛ همچنین پورشه دارای صندوق عقب دو تایی – یکی در جلو و یکی در عقب – با گنجایش ترکیبی 280 متر مکعب است؛ در حالی که صندوق جگوار کم عمق تر اما دارای فضای کافی با گنجایش 196 متر مکعب است.
تا زمانی که این مقاله را تا انتها نخوانده بودید، سوال مهمی در خصوص علت قرار گرفتن این خودرو در میان رقبایی چون پورشه باکستر یا 911 در ذهنتان وجود دارد. اکنون متوجه این تفاوت می‌شوید. جگوار نه از نظر فنی و نه از نظر خصوصیات به فکر رقابت با این دو زیبای آلمانی نیست. مشخص است که هر دو تولید کمپانی پورشه هم از نظر فنی و هم از نظر جذابیت حرفی برای زدن دارند، اما جالب است بدانید که S F-Type خودرویی ارزان تر، محکم تر، روان تر و کاربردی تری است و غرش موتور این خودرو چیزی است که آن را در صف اول قرار داده است. کمپانی انگلیسی تولید کننده این خودرو باید به جگوار برای رقابت با رودستر های نامدار کمپانی های مختلف بدون در نظر گرفتن قیمت و برند به خود افتخار کنند.